JAIHO MANTHRA

ఆడియో

జెన్ మాస్టర్ Umiji జీవితానికి స్పష్టత తెస్తుంది, మరియు మా సమస్యలను సులభతరం చేస్తుంది.2005 లో, ఆర్. రెడ్డి శామా శని క్రూజ్, కాలిఫోర్నియాలో ఒక వారాంతంలో తిరోగమనంలో Umiji అనే జ్ఞానోదయం కలిగిన జెన్ మాస్టర్ని కలిశారు.

దిగువ ఆడియోలో రెడ్డి మరియు ఉమిజీల మధ్య ప్రశ్న / జవాబు సెషన్ రికార్డింగ్ ఉంది.(ఈ 7 ట్రాక్స్ మొత్తం సుమారు 60 నిమిషాలు.) ఈ క్రింది లింకులను క్లిక్ చేసి ఆడియో ను వినచ్చు!

జీవితంలో ఏ సమస్యలూ లేవు

నీవు ఇప్పటికే ఉన్నావు కనుక;

ఇదీ అదీ అనే ఛాయిస్సే లేదు;

నీకు వేరే మార్గమంటూ లేదు

చూస్తూ ఉంట్ చాలు. "

సమస్యలు:
14.రెడ్డి సామా : అయ్యా! నా సమస్య ఏమిటంటే, నేను ఉన్నాను అని నాఅ తెలివి చెపుతుంది. కానీ నిజంగా నేను లేను. అప్పుడది పెద్ద సమస్యగా మారుతుంది.

ఉమి :- ఓహో! అది నిజంగా గొప్ప సమస్య. అనగానే అందరూ గట్టిగా నవ్వేశారు. మెదడు పరిస్థితే అంత! అది సమస్యలను సృష్టించడానికే ఉంది. అప్పుడు ఆ సమస్యలకు సమాధానాలు చెపుతుంది. చెప్పి ఏమంటుందో తెలుసా! చూడు ఎంతబాగా చేశానో! భలే అంటుంది. సమస్యలంటూ ఏమీ లేవు. అన్నది సత్యం. ఒక్క సమస్య కూడా లేదు. ఉండేవి కేవలం వాస్తవాలు. సమస్యలు కావు. ఈ క్షణంలో అవి కేవలం ఊహ మాత్రమే. ఇది జరగవచ్చు. అది జరగవచ్చు. నేను ఇలా చేస్తే అలా జరగవచ్చు. అన్నీ ఆలోచనలు మాత్రమే. అది ఇప్పుడు జరగక పోతే సమస్య కాదు.

కానీ నువ్వు ఇప్పుడే ఇక్కడే ఒక రాతి మీద కూర్చుని ఉన్నావు అనుకుందాం. అది సమస్య కాదు. అది వాస్తవం. రాయిని నీ కింద నుంచి తొలగించు. అప్పుడు ఆ బాధను నువ్వు అనుభవించు. నీకేం కావాలనుకుంటున్నావో దాన్ని గురించి ఒక సారి ఆలోచించు. కానీ అది కాదు సమస్య.

రెడ్డి సామా : ఎవరైనా తుపాకీ తెచ్చి నా తలకి పెడితే అది కూడా సమస్య కాదా?
ఉమి : - అది కూడా సమస్య కాదు. అది కూడా ఒక వాస్తవం.
ఓ అందరూ నవ్వుతారు.
రెడ్డి సామా : అది కూడా సమస్య కాదా!
ఉమి : - లేదు! లేదు! చావు అన్నది ఒక వాస్తవం.
16. DEATH
రెడ్డి సామా : చావు అన్నది సమస్య కాదా?! ఓరి దేవుడా! అందరూ నవ్వుతారు.

ఉమి : - అది ఎప్పటికీ జరుగుతూనే ఉన్నది. బుద్ధుడు తన శిష్యులను ఆ శవాలను తగులబెట్టే ఘాట్ దగ్గరికి ఎప్పుడూ పంపించేవాడు. అక్కడికి ఎప్పుడూ ఆ శవాలు వస్తుంటాయి కదా! అక్కడే కూర్చుని ఆ వచ్చే శవాలని చూస్తుండాలి. శవాలు వస్తాయి. వాటిని తగులబెడతారు. బూడిదని నదిలో కలుపుతారు. ఇవన్నీ వాస్తవాలు. ఈ ప్రపంచంలో చాలా వస్తువులు పుడతాయి. చనిపోతాయి.

రెడ్డి సామా : అంటే సమస్యే లేదన్నమాట.

ఉమి : - లేదు.

అందరూ నవ్వుతారు.
17. IDENTITY
రెడ్డి సామా : నాకొక సమస్య ఉంది.
అందరూ నవ్వుతారు. నిజానికి సమస్య ఏమిటంటే సమస్య ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను. ఎందుకు? ఎందుకంటే నా సెల్ఫ్ ఇమేజ్ ను కాపాడుకోవాలి. నేను మంచి ఇంజనీర్ ని.. అదనీ, ఇదనీ వీటన్నిటినీ కాపాడుకోవాలి. ఇవన్నీ కలిసి సమస్యలను సృష్టిస్తున్నాయి. నేను ఈ సెల్ఫ్ ఇమేజ్ ని వదిలేస్తే చాలు. అప్పుడే సమస్యలు ఉండవు.

ఉమి : - అదంతా గుర్తింపు అన్న దాని మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. గుర్తింపు అనే దానికి బహుపార్శ్వాలుంటాయి. ఒక ముఖం కాదు. ఒక పార్శ్వం లో భర్త, మరో వైపు మంచి ఇంజనీరు. మూడో వైపు మనిషి.. తర్వాత ఇంకోటి..ఇంకోటి..వయసు..గతము,..నేను చేసిన పనులు..నా సంబంధాలు...ప్రజలు నా గురించి ఏమనుకుంటున్నారు? నేను నా గురించి ఏమనుకుంటాను. ఇవన్నీ పార్శ్వాలలోకి వస్తాయి. ఇవన్నీ గుర్తింపుకు సంబంధించిన పార్శ్వాలు.

కానీ ఇవన్నీ కేవలం మెదడు పుట్టించినవి మాత్రమే. అవి వాస్తవానికి అక్కడ లేవు. అది మెదడు సృష్టించిన విషయం కనుక. ఏ క్షణానైనా నాశనం కావచ్చు. కనుక దాన్ని ఎప్పటికీ కాపాడుతూ ఉండాలి. ఎప్పటికీ దాన్ని ఎత్తుకుని ఉండాలి. ఎప్పటికీ తిరిగి దాని గురించే ఆలోచిస్తూ ప్రతి క్షణం దాన్ని గురించే పట్టించుకుంటూ ఉండాలి. ఈ పార్శ్వాలన్నింటి గురించి ఎవరెమన్నా? ఏరకమైన దాడి చేసినా వాటి నుంచి నువ్వు దాన్ని కాపాడాలి. ఇదంతా కలిసి విపరీతమైన ఒత్తిడి మొదలవుతుంది. జీవితమంతా ఈ గుర్తింపును కాపాడుకోవడానికి మాత్రమే నీవు గడుపుతావు. ఇక నీవు మరణించిన తర్వాత ఏమౌతుంది.? అంతా పోతుంది. అది ఎప్పుడూ లేనే లేదు గతంలో. అదంతా మెదడు సృష్టించిన విషయం మాత్రమే. నీవు వాటిల్లో ఏమీ కావు. అవన్నీ కేవలం ఆలోచనలు మాత్రమే.

18. Purpose:

రెడ్డి సామా : అప్పుడు మరి జీవితం యొక్క లక్ష్యం, ఉద్దేశ్యం ఏమిటంటారు?

ఉమి : - జీవితానికి ఒక ఉద్దేశ్యమంటూ లేనేలేదు. అది జరుగుతుంది. ఉద్దేశ్యం కావలసింది మెదడుకు. మెదడుకు ఇది అలా ఉండాలి, అది అలా ఉండాలి ఒక గమ్యం ఉండాలి, ఉద్దేశ్యం ఉండాలన్న భావం ఉంది. నేను ఎక్కడికో వెళుతున్నాను. అంటే మనసు అక్కడ ఏదో చేయడానికి ప్రయత్నిస్తోంది. అంతే. కానీ చివరికి ఒక ఉద్దేశ్యం అంటూ ఏమీ లేదు.
19. DOING GOOD
రెడ్డి సామా : అంటే అందరికీ మంచి చేయడం అన్న ఉద్దేశ్యం కూడా అవసరం లేదంటారా?

ఉమి : - అందరికీ మంచి చేస్తానంటారా? మీ మనసులో అది ఎలా జరగాలన్నది ఒక ఆలోచనగా జరగాలి. అందరికీ మంచి అంటే ఏమిటి అన్న ఆలోచన ముందు మీకు కలగాలి. మీరు అక్కడ ఒక భావాన్ని ఒక ఒపీనియన్ ని కలగజేసుకోవాలి. ఒక్కొక్కరూ ఆరకంగా కలగజేసుకుంటే కొన్ని కోట్ల వేరు వేరు భావాలు అక్కడికి చేరుకుంటాయి. అన్నీ మరి అందరికీ మంచే అని అంటాయి. ఇక అక్కడ యుద్దం మొదలవుతుంది. ఈ పద్ధతి పనికిరాదు. అది పనిచేయదు కూడా.
20. MIND
రెడ్డి సామా : అంటే ఏమి చేయకుండా, ఏ ఉద్దేశమూ లేకుండా పడి ఉండే మనిషిగా ఉండాలంటారా? నాకది ఇష్టం లేదు. నాకదిష్టం లేదని నా మెదడు అంటున్నది.

ఉమి : - నిజమే! మెదడుకు ఈ పద్ధతి అసలు నచ్చదు. మెదడుకు ఉద్దేశ్యాలు కావాలి. మెదడుకు గుర్తింపు కావాలి. మెదడుకు అందరూ ఔన్ అనడం కావాలి. అందరూ పొగడాలి. అది కూడా అందరూ ఒప్పుకున్న ఒక పద్ధతిలో తనకు నమ్మకం కలిగిన ఒక పద్ధతిలోనే జరగాలి. మెదడుకు కావలసింది ఈ రకమైనదే.
21. IDENTIFICATION
రెడ్డి సామా : అయితే ఈ రకరకాల పాత్రలు నిర్వహించే జీవితం అనే ఆటను నేను ఆనందంగా స్వీకరిస్తున్నాననుకోండి. భర్తగా, ఇంజనీర్ గా, రకరకాలుగా నాటకమాడడం నాకు బాగుందనుకోండి అందులో తప్పేముంది.

ఉమి : - ఇక్కడ ఒచ్చిన బాధంతా నువ్వు అందులో ఒకడివైపోవడమే. అది నువ్వేం చేస్తున్నావని కాదు. నువ్వు ఏం చేయకూడదో అని కాదు. నువ్వు అందులో నేను కూడా ఒక భాగము అనుకున్న మరుక్షణం నీకు బాధ మొదలవుతుంది.ఒక జెన్ గురువును నీకు జ్ఞానోదయం కాకముందు నీవు ఏం చేసేవాడివి అని ఎందరో అడిగారట. నేను నీళ్ళు మోసేవాడిని, నేను కట్టేలు కొట్టేవాడిని అని ఆయన జవాబిచ్చాడు. మరి జ్ఞానోదయం కలిగిన తర్వాత నీవేం చేస్తున్నావని అడిగారు. నీళ్ళు పోస్తున్నారు. కట్టెలు కొడుతున్నాను. అయితే ఇప్పుడాయనకు చేస్తున్న పనితో అందులోనుంచి వచ్చే ఫలితం తో బంధనాలు లేవు. అక్కడ తాను అన్న గుర్తింపు లేదు. ఇక దానితో పాటు మరేదైనా వచ్చి పరిస్థితిని పూర్తిగా మారుస్తున్నదంటే సరే అంగీకారమే.
22.MIND
రెడ్డి సామా : అంటే! నాకు ఏం తోస్తున్నదంటే, పనులు చేయడానికి ఒక సరిఐన దారి ఉంది. వాటికి ఒక తప్పుడు దారి కూడా ఉంది. అంటే బంధనాలు ఉండి పనిచేయడం, బంధనాలు లేకుండా పనిచేయడం ఇదంతా జీవితమనే ఆట.

ఉమి : - నీవు బంధనాలు లేకుండా ఒక పని చేస్తున్నావంటే ఇంకా బంధనాలు ఉన్నట్లే లెక్క. నాకు బంధనాలు లేవు. అని నువ్వు చెప్పగలుగుతున్నావంటే బంధనం ఉంటే తప్ప ఎలా చెప్పగలుగుతావు? మెదడు పని తీరు ఈ రకంగా ఉంటుంది. అందులో ఎప్పుడూ రెండు ప్రతికూల వాదాలు ఉంటాయి. అవి రెండూ కలిసి ఉంటాయి. కొన్ని విషయాలను నీవు మెచ్చుకోలేవు. అదే సమయంలో మరికొన్ని విషయాలను ఇష్టం లేవు అని కూడా అనలేవు. ఇష్టం ఉండడం, ఇష్టం లేకపోవడం ఒకే చోట ఉంటాయి. అది మెదడు నిర్మాణానికి సంబంధించిన విషయం కాదు. మెదడు నిర్మాణమే ఆ రకమైనది.

రెడ్డి సామా : 5 నిమిషాల క్రితం ఏమీ సమస్యలు లేవని చాలా ప్రశాంతంగా నా మనసు. కానీ ఇప్పుడది చాలా గజిబిబగిగా ఐపోయింది. నేనేదో ఎక్కడో తప్పిపోయిన భావన నాకు కలుగుతుంది.

ఉమి : - నీకు సమస్యలంటూ లేవు. అసలు సమస్యలే లేవు. కేవలం మెదడులో మాత్రమే అవినిండుకున్నాయి. 5 నిమిషాల క్రితానికి ఇప్పటికీ జరిగిన తేడా ఏమిటంటే మెదడు ప్రవేశించింది. ఈ పరిస్థితిని సమస్యగా మార్చడం ఎట్లా? అన్న విషయాన్ని తేల్చేసు కుంది.

రెడ్డి సామా : నేనిక్కడ నుంచి వెళ్ళేలోగా నా మెదడుని ఇక్కడ వదిలేసి వెళ్ళడం ఎలాగో చెప్పగలరా? అందులో నాకు సాయం చేయగలరా?

ఉమి : - విషయమేమిటంటె మీరు ఇక్కడ నుండి గేటు దాటి బయటకి వెళ్ళిన మరుక్షణం...

రెడ్డి సామా : అదే కావలసింది.

ఉమి : - రామకృష్ణ ఒక విషయం చెప్పేవారు. ఆయన గంగానది పక్క ప్రాంతంలో జీవించేవారు. చాలామంది ప్రజలు గంగానది దగ్గరకి వస్తారు. స్నానాలు చేస్తారు. తమ మెదడును అక్కడ మెదడును క్షాళనం చేసుకుని, వదిలేసుకుని పోతున్నాం అనుకుంటారు. మేము ఈ నదిలో స్నానం చేసి మమ్మల్ని మేము క్షాళనం చేసుకున్నాం. గంగ మమ్మల్ని క్షాళనం చేసింది అంటూ ఉంటే ఈయన పడీ పడీ నవ్వేవాడట. ఆ పక్కన చెట్లున్నాయి చూశారా? మీరు స్నానానికి వెళ్ళేముందు మెదడులు ఎగిరి చెట్లమీదికెగురుతాయి. అప్పుడు మీకు మెదడు లేని భావం కలుగుతుంది. వెళ్ళి స్నానం చేస్తారు. మీరు గంగలోనుంచి బయటకి వచ్చిన మరుక్షణం మీ మెదడులు శరీకంలోకి దూకుతాయి

చూడడానికి ఇది చాలా సులభంగా ఉంది.

35. SIMIPLICITY
రెడ్డి సామా : చూస్తే, ఇది చాలా సులభంగా కనిపిస్తున్నది. కానీ చాలా కష్టం గా కూడా ఉంది.
ఉమి : - ఏమీ లేదు.. ఇదంతా చాలా తేలిక. కానీ సులభం మాత్రం కాదు.
36. MIND
రెడ్డి సామా : చూస్తూంటే మీకు నవ్వు వస్తోందని అర్ధమవుతోంది. అంతేనంటారా?

ఉమి : - నేను కాదు మీరు నవ్వుతున్నారు.

రెడ్డి సామా : మళ్ళీ మళ్ళీ ఇవే అర్ధం లేని ఆటలు.. వాటి నుంచి నేర్చుకున్నదేమీ లేదు.

ఉమి : - నాకు అందులో బాధలు కనిపిస్తున్నాయి. బాధలు కనిపించినప్పుడు గురువు చేయగలిగిందల్లా ఒక మాట చెపుతాను. అదిగో విందు. నీకు ఆకలిగా ఉంది. వెళ్ళి తిందాం పద! చాలామంది ఏమంటారు..లేదు..లేదు..నా రాలేను. నాకిప్పుడు టైం లెదు. నేను తర్వాత వస్తాను. ఇప్పుడు కాదు అంటారు. విందేమో ఇప్పుడు. గురువు యొక్క సహభావన, ప్రేమ అన్నది ఇలా ఉంటుంది. ఆయన దేన్నయినా చేయకుండా ఉండగలరు. అతను వేచి ఉండగలడు. నీకేదైనా ఇవ్వగలడు. చాలా తక్కువ మందికి మాత్రమే ఇది అర్ధమవుతుంది. ఈ బాధలన్నీ అనవసరం. గుర్తుంచుకో! అవసరం అన్నది ఒక్క వస్తువు కూడా లేదు. ప్రశాంతంగా బ్రతకడం అన్నది నీ జన్మ హక్కు.

నార్టన్ ఒక మిత్రుడు.. అతను బాగా చదువుకున్నవాడు. పధకాలు వేయడం గురించి అతను బాగా నేర్చుకున్నాడు. పధకాలు వేయకుంటే ఏం జరుగుతుందీ అన్న భయాన్ని కూడా ఆయనకి బాగా నేర్పించారు. ఇక మెదడు తన పాత్రను నిర్వహిస్తూ అన్ని విషయాలను ఇలా జరుగుతాయి అని ముందు చూపిస్తుంది. మెదడుకు ఉండే ఆనందాలలో ఒకటి.. ఇదిగో ఇలా జరుగుతుందని ముందు చెప్పడం. ఈ గొప్ప ఆనందం గురించి ప్రణాళికలు వేయడంలో గొప్ప ఆనందాన్ని పొందేవాడతను. కానీ అనుకున్నది జరగకపోతే ఓహో అదెట్లా అది మెదడు థియరీ! అతడు ప్రణాళిక అనే ఒక మత్తు మందును తీసుకున్నాడు. దానితో కుప్పకూలిపోయాడు. మెదడు అంటే అది.

ఎన్నో ప్రశ్నలడుగుతున్నాను

44. PROBLEMS
రెడ్డి సామా : నేను చాలా ప్రశ్నలడుగుతున్నాను. అది నాకు తెలుసు. ఇది తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలమా? లేదా నా తెలివిని ప్రదర్శించుకోవాలనే ఇగోనా? ఇదంతా కలగలసి పోయి ఏదో భావాల తుఫాను చెలరేగుతున్నది. కానీ సత్సంగంలో అందరికంటే నేనే ఎక్కువ సమయం తీసుకుంటున్నానని అనుకుంటున్నాను. బహుశా ఇది నా డాంబిక ప్రవర్తన, నాటకం అని నాకనిపిస్తున్నది. ఏం జరుగుతోందో నాకర్ధం కావడం లేదు.

ఉమి : - బావుంది. ఇది సమస్య కాదు.

రెడ్డి సామా : ఎవరూ ఏమీ అంటంలేదు. అంటే సమస్య లేదని అనుకుంటున్నాను.

ఉమి : - సమస్య లేని పరిస్థితి కావాలని మీరు అవసరమనుకుంటున్నారా?
46. NEED PROBLEM
రెడ్డి సామా : ఆహా! ఈ ప్రశ్న బావుంది. అంటే! నేను కేవలం సమస్యలతోనే బతుకుతున్నానన్నమాట.

ఉమి : - ఇంజనీరింగ్ అంటే అంతేకదా మరి.
47. PROBLEM
రెడ్డి సామా : సరిగా చెప్పారు.! ఇంజనీరింగ్ అంటే సమస్యలను పరిష్కరించడమే. ఓ మై గాడ్!

ఉమి : - అతనికి కావలసినన్ని సమస్యలని తీసుకొచ్చి ఇవ్వండి. మనమేమో ఇక్కడ సమస్యలనే స్థంభాలని తప్పించుకోవాలనుకుంటున్నాము.

రెడ్డి సామా : ఈ సమస్యకు జవాబు అందేటట్టు ఉంది. కానీ ఇంకొక సమస్య ఉంది. దానికి మాత్రం అసాధ్యమనిపిస్తున్నది.

ఉమి : - అన్ని సమస్యలకు సమాధానం దొరుకుతుంది. సమాధానం లేని సమస్య ఏదుంది?

రెడ్డి సామా : జ్ఞానోదయం!! జ్ఞానోదయాన్ని పొందడం.!! అది నాకు మాత్రమే!

ఉమి : - అది అసలు సమస్యే కాదు! దాన్ని సమస్యగా మార్చడమన్నది అసలు సమస్య.
49. EGO
రెడ్డి సామా : సమస్యలుగా మార్చడం నాకు బాగా వచ్చు.

ఉమి : - కానీ, సమస్య లేదు. అంగీకరించే పరిస్థితిలోకి ఉండు. చూడు “అవును” అనేది అహాన్ని తగ్గిస్తుంది. అహం అన్నది “లేదు” అనే దాని మీద ఆధారపడి పెరుగుతుంది. తాత్త్వికమైన చర్చల్లో అన్నీ లేదు అనే. అవన్నీ నర్మగర్భంగా జరుగుతాయి. ప్రతీదాన్ని కాదనడమే.

కానీ ఔను, ఔను అని విస్తృతమైన మనసుతో ఉంటే అక్కడ నీ ఇగో చనిపోతుంది.
MEDITATION
-------
ఉమి : - మీ కళ్ళు మూసుకోండి. మీకొక చిన్న సంగీతం వినిపిస్తాను. ఆ సంగీతాన్ని మీ శరీరం లోని కణకణంలోనూ ప్రవహించనివ్వండి. ప్రతి క్షణం సంగీతం ఐపోయేదాక దాన్ని అలా ప్రవహించనివ్వండి. ఆ తర్వాత కొంత సేపు నిశ్శబ్దం ఉంటుంది. ఆ నిశ్శబ్దంలో మీ శ్వాసను అనుభవించండి. దాన్ని బాగా గమనించండి. అప్పటివరకు కళ్ళు మూసుకునే ఉండండి. చివరలో గంట మోగే దాకా అలాగే ఉండండి.

ఒకప్పుడు ఒక దొంగ ఉండేవాడు

Awareness:
A Small Story: (0:35:45)
ఒక చిన్న కథ:
ఒక దొంగ ఉన్నాడు. అతనికి జ్ఞానోదయం కావాలనిపించింది. అతను ఒక క్రిస్టియన్ మొనాస్ట్రీ కి వెళ్ళాడు. నేనీ మొనాస్టీ లో చేరతాను. నేను సన్యాసినవుతాను. కానీ నేను ఇప్పటివరకు దొంగను అన్నాడు.

మొనాస్ట్రీ లో ఉన్న బిషప్ గారన్నారు “ ఇక్కడ చేరాలంటె నీవు నీ దొంగతనాల్ని వదిలిపెట్టవలసి ఉంటుంది”. దొంగ అది కుదరదన్నాడు. అప్పుడు నువ్వు చేరడానికి వీల్లేదన్నారు బిషప్. అప్పుడితను ముస్లిం సంస్థకు వెళ్ళాడు. వాళ్ళూ అదే చెప్పారు. అతను ఒక మతం తర్వాత ఒక మతం చుట్టూ తిరుగుతూ ఉన్నాడు. అందరూ నీవు దొంగతనం వృత్తిని వదిలెయ్యాలని అని చెప్పారు. చివరికి అతను ఒక జెన్ మాస్టర్ దగ్గరికి వచ్చాడు.

దొంగ ఇలా చెప్తున్నాడు“ అయ్యా! నేను దొంగను. కానీ నేను మీరు ఏం చేస్తున్నారో అది చేయాలనుకుంటున్నాను. ” నేను సంఘంలో చేరాలనుకుంటున్నాను. కానీ నేను దొంగను.మాస్టారన్నాడు నాకు దొంగతనం గురించి ఒక ముక్క కూడా ఏమీ తెలియదు అని చెప్పి నువ్వు ఇక్కడ చేరాలనుకుంటే సుస్వాగతం. నీకు నేను ఇవ్వగలిగిన ఒకేఒక విషయం ఏమిటంటే “జాగరూకత”.

ఉండు, మాతో కలిసి ఉండిక్కడ. నువ్వు చేసే పనులన్నీ ఆ జాగరూకతతో చేస్తుండు. అంటే ఇతనన్నాడు. “ నేను దొంగతనాలు చేస్తాను”

జెన్ మాస్టర్ అన్నారు “జాగరూకతతో దొంగతనం చెయ్యి.” నీవు చేసే పనిలోకి జాగరూకతని కలుపు. నీవు జాగరూకతతో నీ పని చేయడమెట్లాగో నేను చెప్తాను అన్నారు.

రెండు వారాల తర్వాత :

దొంగ మాస్టర్ గారి దగ్గరకు వెళ్ళాడు. అయ్యా! దొంగతనం నేను ఏ మాత్రం చెయ్యలేకపోతున్నాను. ఈ జాగరూకత అన్నది ఉన్నదే అది నా దారిలో వస్తున్నది. గురువుగారన్నారు. నీ దొంగతనం గురించి నాకు ఒక ముక్క తెలీదు. నాకు తెలిసిందల్లా ప్రతీ పనిని జాగరూకతతో తెలిసి చెయ్యడం ఒక్కటే.
27. PURPOSE
రెడ్డి సామా : చూశారా! మీరు నన్న్ అవేర్ నెస్ (జాగరూకత) కల్గిన ఇంజనీరుగా ఉండమని చెపుతున్నారు. అంతేగా!

ఉమి : - మీకు కనక ఇంజనీరైతే అది తెలిసి చెయ్యండి. అది మీ ఇంజనీరింగ్ ని సర్వ నాశనం చెయ్యచ్చు. లేదా దానిని మార్చవచ్చు. ఎవరికి తెలుసు? నేను ఇంజనీర్ ని కాదు కదా! అందులో ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలీదు! ఆ లెక్కలవీ నేను నేర్చుకోలేదు. అయినాసరే బాధ లేదు. కానీ, ఏ క్షణానైనా నీ జీవితం అంతం కావచ్చు. అది 70 ఏళ్ళు, 80 ఏళ్ళు, 90 ఏళ్ళే కానవసరం లేదు. ఇవాళే అంతం కావచ్చు. నీ జీవితం అంతటితో ముగుస్తుంది. మనమందరం మృత్యువుతో ఇప్పుడు కూడా కలిసి జీవిస్తున్నాము. నీ జీవితం లో ముఖ్యమైన విషయాలు అనుకుంటున్నవన్నీ నీవు మరణించగానే ఏమయిపోతాయి? ఇదంతా ఏమిటి అని అడుగుతావేమో! అవును! నేను నా జీవితంలో శక్తినంతా ధారపోసి ఇది చేయాలనీ, అది చేయాలనీ ఎన్నో కష్టాలు పడ్డా. చూడు ఇప్పుడేమో నేనిక వెళ్ళిపోతున్నాను. శరీరం వెళ్ళిపోతోంది. ఇందులో మరిక ఏం మిగిలింది? ఇందులో ఒక గమ్యం, ఉద్దేశ్యం లేకపోతే ఈ జీవితానికి అర్ధం లేదు. ఒక్కొక్క క్షణము పూర్తిగా దానికదిగా బతకడమంటె అర్ధం లేదు. అంటాను.
28. FAMILY
రెడ్డి సామా : కుటుంబంలోని సభ్యుల బాధ్యత గురించి ఆలోచించడమూ, సంఘంలోని మనుషుల గురించి ఆలోచించడము అర్ధం లేని పనులు అంటున్నారు.అంటే మెదడు దృష్టితో నన్నమాట.
ఉమి : - నీ మనుగడలో అది భాగం అని నీవు నమ్మినంతకాలం అది అవసరం.చూడు నువ్వొక చిన్న పిల్లవాడిగా ఉన్నప్పుడు మనుగడ, బతకడం అంటే ఏమిటోనీకు తెలీదు. కానీ త్వరలోనే ఆ మనుగడకు కావలసినవన్నీ సిద్ధం చేసుకోవడం నేర్చుకుంటావు.

సూఫీలు తొమ్మిది మార్గాలుంటాయి అంటారు. పెద్దవాళ్ళని అనుకరించి నేర్చుకుంటావో, పెద్దవాళ్ళను వ్యతిరేకిస్తావో, పెద్దవాళ్ళను అనుసరిస్తావో... అదిచేస్తావో.. ఇది చేస్తావో వగైరా.. వగైరా..

ఈ రకంగా నీవు ఒక పద్ధతిని తయారు చేసుకుంటావు. ఇలా జరుగుతున్నప్పుడు నీ మనుగడకు నీకుటుంబం చాలా అవసరం అన్న గట్టినమ్మకం ఏర్పడుతుంది. కనుక అది చాలా ముఖ్యమైనదిగా మారుతుంది.

అయితే మార్మికవాదులు మాత్రం ఏమన్నారు? కుటుంబాన్ని వదిలేసెయ్ అన్నారు. ఏసుక్రీస్తు కూడా కుటుంబాన్ని వదిలేసెయ్ అన్నారు. కుటుంబం ఏం చేస్తుంది? నీ నమ్మకాలలోని పద్ధతులను మళ్ళీ మళ్ళీ అది గట్టిపరుస్తూ ఉంటుంది. ముందుకు సాగుతుంది. ఆ తరువాత నీవు ఎవరు అన్న నమ్మకాన్ని అది నీకు కలిగిస్తుంది. నీవిక అదే నీ గుర్తింపు అనుకుంటావు. ఇక జ్ఞానోదయం అన్నది నీ చుట్టు ఒక నిర్మాణం, నీకొక గుర్తింపు ఉన్నంతకాలం వీలుకాదు. నీ చుట్టూ ప్రజలు ఉండి ఆ నిర్మాణాన్ని ఎప్పటికప్పుడు గట్టి పరుస్తూ ఉంటే వాళ్ళు నీ జ్ఞానోదయాన్ని అడ్డుకుంటారు అని అర్ధం.

ఇతరులు అడిన ప్రశ్నలు:
Age: 29. డెల్ఫీ : - కనుకనే భారత దేశంలో ఆడవాళ్ళూ, మగవాళ్ళూ ఒక వయసు వచ్చిన తర్వాత ఇంటినుంచి వెళ్ళి గుహలలోకి పోయి తమ గుర్తింపు గురించి పట్టించుకోకుండా మరేదో వెతుకుతూంటారు.

ఉమి : - ఆ పని చేయడానికి ఒక వయసంటూ లేదు. కావాలంటే ఇప్పుడే చెయ్యొచ్చు.

30. డెల్ఫీ : - కానీ వాళ్ళు దీనికి కొన్ని స్థాయిలను ఏర్పాటు చేశారు. ముందు విద్యార్ధిగా ఉండాలి, తర్వాత గృహస్థు గా ఉండాలి అని ఈ రకంగా వాటిని ఆశ్రమ ధర్మాలుగా చేస్తూ వెళ్తున్నారు.

ఉమి : - ఇది సమాజాన్ని నిలబెట్టడానికి చేసిన ఒక విధానం. నీకు ఒక వయసు వచ్చిన తర్వాత, నీ అవసరం సమాజానికి ఉండదు. అప్పుడు నువ్వు వెళ్ళిపోవచ్చు. కానీ బుద్ధుడి సంగతి చూశావా! ఆయన ఒక వయసు వచ్చే దాకా ఆగలేదు. ఆయన తన కుటుంబాన్ని వదిలేసినప్పుడు చాలా చిన్న వయసువాడు.

రామకృష్ణుడు, రమణ మహర్షి కూడా ఒక వయసు వచ్చేదాకా ఆగలేదు.
31. FAMILY
రెడ్డి సామా : అంటే కుటుంబ సభ్యుల పట్ల, సమాజం పట్ల బాధ్యతాయుతమైన భావన అర్ధరహితమంటారా? అంటే మెదడుపరంగా!!

ఉమి : - నీవు వారికి ఆ రకమైన భావన కల్పించాలంటే నీవు చేయవలసిందేమిటి అన్నది ప్రశ్న. నీలోపల ఆరకంగా ఏముంది అన్నది ప్రశ్న.? నీలోపల ఏముంది?

రెడ్డి సామా : మనం చేస్తున్న పనిని వదలవలసిన అవసరం లేదని ఇప్పుడిప్పుడేగా అనుకున్నాము. చేతనతో, జాగరూకతతో ఆ పనిని చేయవచ్చు అనుకున్నాము. కుటుంబంతో కూడా జాగరూకతతో కొనసాగవచ్చును కదా.

ఉమి : - నీవు కుటుంబంలో కొనసాగినంత కాలం వాళ్ళు నీకు గుర్తింపు అనేదాన్ని అనునిత్యం గట్టిపరుస్తూ ఉంటారు. ఆపాదిస్తూ ఉంటారు. మెదడుకు ఇవి రెండూ చాలా అవసరం.
33. COEXISTENCE
రెడ్డి సామా : అంటే మనం రెండు రకాలా చేయచ్చా?

ఉమి : - లేదు.లేదు.. నువ్వున్నావు, దేవుడు లేడు. నీవు లేవు, దేవుడు ఉన్నాడు. నీవింతకూ చేయదలచుకున్నదేమిటంటే..టార్చిలైటు సాయంతో చీకటిని వెదకడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు. అదెలా కుదురుతుంది? నీవు లైటు వెలిగించగానే చీకటి లేకుండా పోతుంది. చీకటి వెలుగులు ఒకే చోట ఉండడం కుదరదు కదా!
34. EXISTENCE
రెడ్డి సామా : అదే నిజమైతే, మరి జ్ఞానోదయమైన మాస్టర్లు, వాళ్ళు ఈ బజారులో ఎలా బతకగలుగుతున్నారు? దేవుడితో ఎలా కొనసాగగల్గుతున్నారు.?

ఉమి : - జ్ఞానోదయంతో బాటు నీ ఉనికి అన్నది మాసిపోతుంది. ఇక నీవు లేవు. ఇక్కడ ఎవరూ మిగలరు. ఒక పని అంటూ మిగలదు. బంధనాలు ఉండవు. గుర్తింపు ఉండదు. అందుకే రమణ మహర్షి కూరలు తరగగలిగారు.
ATTACHMENTS:
ఒక పాత సూఫీ కథ:

ఉమి : - ఒక సూఫీ గురువుగారు.. ఆయనేమో బిచ్చగాడు. చినిగిన దుస్తులు వేసుకుంటాడు. ఎవరైనా ఏమైనా ఇస్తారేమోనని ఎదురుచూస్తాడు. రాజు గారికి ఇతనంటే గొప్ప అభిమానం ఏర్పడింది. రాజు వెళ్ళి గురువుగారితో మాట్లాడుతున్నాడు. ఒకరోజు రాజు అడిగాడు కదా.. మీరు నాతో వచ్చి నా రాజభవనంలో ఉండవచ్చు కదా అని. మాస్టర్ గారు సరే అన్నారు. రాజు గారు గురువుగారిని రాజభవనానికి తీసుకెళ్ళారు. మంచి దుస్తులిచ్చారు. ఆ చిరుగు బట్టలు పోయి మంచి దుస్తులు వచ్చాయి. గురువుగారు రాజభవనంలో ఉంటూ వచ్చారు. రాజ సభకు కూడా వెళ్తారు. రాజును చూడడానికి వచ్చిన వాళ్ళందరూ ఈయన్ని కూడా చూస్తారు. ఒక్కొక్కసారి ఈ గురువుగారు రాజ సింహాసనం మీద కూర్చుంటాడు. రాజు గారు వేసుకున్నట్టే ఈయన కూడా దుస్త్రులు వేసుకోవడం మొదలు పెట్టాడు. అతను రాజు గారు తిరిగినట్టే తానూ చుట్టూ తిరగడం ;మొదలుపెట్టాడు. అన్ని రకాలగా రాజులాగే ప్రవర్తించడం మొదలుపెట్టాడు. ఒకరోజున రాజు ఈయన్ని చూసి అన్నాడు కదా! ఏమిటిక్కడ తేడా అని? మీరు జ్ఞానోదయం కలిగిన మహానుభావులు, గురువులు అనుకున్నాను నేను. మీరేమో ఇక్కడ నాలాగా దుస్తులు వేసుకున్నారు. అప్పుడప్పుడు నాలాగా సింహాసనం మీద కూర్చుంటున్నారు. నాలాగే మీరు ప్రజలతో మాట్లాడుతున్నారు. ఇప్పుడు మరి మీకూ నాకూ తేడా ఏమిటీ?

గురువుగారన్నారు. సరే.. చూపిస్తాను. మనిద్దరం కాసేపు అలా నడుద్దాం పదా అన్నారు. వాళ్ళు నెమ్మదిగా నడక ప్రారంభించారు. బయటకు వెళ్ళారు. రాజ్యంలో నడుస్తూ ఉన్నారు. అక్కడొక కాలువ వచ్చింది. దానిమీద ఒక వంతెన ఉంది. అప్పుడు గురువుగారు తాను వేసుకున్న దుస్తులు వదిలేసారు. లోపలేమో చిరిగిన పాత దుస్తులు ఉన్నాయి. అప్పుడు గురువుగారు రాజును తనతో రమ్మన్నారు. రాజన్నాడు..ఏమిటంటున్నారు మీరు? మీరుకూడా మీ దుస్తులు వదిలేయండి. మనమిద్దరం కలిసి ఈ వంతెన దాటుదాం. అవతలికి వెళదాం నాతో రండి అన్నారు.

రాజంటాడు.. చూసుకోవడానికి నా దేశమంతా ఉందక్కడ. ఈ ప్రజలంతా ఉన్నారు. నాకెన్నో బాధ్యతలున్నాయి. నేను చేయాల్సిన పనులు చాలా ఉన్నాయి అని. గురువుగారు అప్పుడు చెప్పారు..“ అదే మరి తేడా అంటే ” బంధనాలు లేవు. జరిగే పనులతో సంబంధం లేదు.

జాగురూకత అంటే ఏమిటి?

1. MINDLESSNESS
(రెడ్డి సామా) :
మెదడు లేని పరిస్థితిలో మనం చాలా తీవ్రంగా ప్రవర్తిస్తాము.దుర్మార్గ ధోరణిలకు లోనవుతాము.

జవాబు (ఉమీజీ ) :----- ఉమీజీ గారంటారు..“ మెదడు లేదంటే మనకు చేతన లేదు అని అర్ధం. ఏ మెదడూ పూర్తిగా చేతన లేనిదిగా ఉండదు. మెదడు అన్నది కేవలం ఒక పరికరం. కానీ బాధ మాత్రం ఆ నిర్మాణంతో బ్రతుకుతూ దానితో కలిసిపోయినందుకు తెలుస్తుంది. మెదడులో రకరకాల స్థాయిలు ఉంటాయి కనక ఈ పరిస్థితి వస్తుంది. అచేతనలో ముఖ్యమైన భాగం అక్కడ ఒకటి ఉంటుంది. అక్కడే ప్రోగ్రామింగ్ అంతా జరుగుతుంది. కండిషనింగ్ అంటే పరిస్థితులకు అనుకూలంగా మెదడును మార్చడం అన్నది ఆ వివరాలు అక్కడె ఉంటాయి. మైండ్ లెస్ నెస్ అన్నది అంటే మెదడు లేకుండా ప్రవర్తించడం అన్నది అక్కడే దాగి ఉంటుంది. కానీ ఏ మెదడూ అక్కడ ఉండడం లేదు. మనము కోపంగా ఉంటున్నాము. కారణం లేకుండానే మీరొక పనిని చేస్తున్నారు. ఒక పని చేయాలన్న ప్రణాళిక లేదు. మొత్తం ఉనికికి పూర్తి ఉనికికి మీరు దొరికిపోతున్నారు. ఈ చేతులూ, ఈ గొంతుక, ఈ శరీరం ఇవన్నీ అక్కడ దొరికిపోతున్నాయి.
2. MIND
ప్రశ్న : (రెడ్డి సామా) : అంటే మెదడు గురించి, ఆలోచనలు గురించి తెలిసి ఉండడం అంటే ఆ మధ్య స్థాయిలో ఉండడమా?
జవాబు (ఉమీజీ) : అది అవేర్ నెస్. అంటే తెలివిడి, జాగరూకత అని చెప్పుకోవాలి అర్ధం. మీరు పూర్తిగా ఇక్కడ ఉన్నారనంటే మీ మెదడుతో బాటు ఉన్నారని అర్ధం. మీరు అందులో ఎక్కడికో కొట్టుకు పోయారని కాదు. మెదడు ఏం చేస్తుందో చూడండి. ఒక అనుభవాన్ని గురించి ఆలోచించండి. నాకు ఈ పదార్దం తెలుస్తున్నది. నేను ఈ పదార్ధన్ని తాకుతున్నాను అన్నారనుకోండి. అప్పుడు మెదడు ముందుకొస్తుంది. అది చెప్తుంది. ఇదిగో ఇట్లాగా ముట్టుకో అని. నాకు నచ్చింది అని. నాకు నచ్చలేదు అని. మరేదో చెపుతుంది. అదంతా గతంలో అనుభవంలో ఉంది. మైండ్ ఫుల్ నెస్ అంటే జాగరూకంగా మెదడు పనిచేస్తూ ఉన్నప్పుడు దాని గురించి ఆలోచిస్తున్న భావన ఉండదు. ఉనికికి మెదడు అందుబాటులోకి వస్తుంది. మాట్లాడాలంటే మెదడు ఉండాలి. కానీ మెదడు ఒక్కటే మాట్లాడితే సరిపోదు. అందులో గతమూ, భవిష్యత్తు ఇవన్నీ కలిసి ఉండాలి. ఇది అసలైన విషయం. ఇది అంత సులభంగా అర్ధమయ్యేది కాదు. పైగా నేనీలాంటి విషయాల గురించి సాధారణంగా మాట్లాడను. ప్రజలు సాధారణంగా వాడే మెదడు ఒక జస్టిఫికేషన్ టు స్టే ఇన్ ది మైండ్ అంటే అ భావనలు ఉండడానికి గల సంభావ్యత అంత సులభంగా అందేవి కాదు.
3. CONSICIOUSNESS
ప్రశ్న : (రెడ్డి సామా) : నేను మెదడు లేని స్థితిలో ఉన్నానంటే ఇక మరెవరినో బాధపెడుతున్నానంటే దాన్ని నేను యదాతథంగా అంగీకరిస్తున్నట్లు. అక్కడ నేను ఏం చేస్తున్నట్లు అర్ధం.?

జవాబు (ఉమీజీ) : మీరు అచేతనలో ఉన్నట్లయితే అప్పుడు మరెవరికైనా బాధ కలిగిస్తున్నట్లయితే కేవలం జాగరూకతలోకి, చేతన లోకి వచ్చినప్పుడు మాత్రమే వాటి ద్వారా అన్నిటినీ మర్చడం వీలవుతుంది.ముందు మీరు మారతారు. అప్పుడిక మరొకరికి బాధకలిగించడం అన్నది మీకు వీలు కానిదిగా మారుతుంది. మీకు జాగరూకత, చేతన రెండూ ఉంటే ఈ బాధించడమన్నది అసలు కుదరదు. మీరు పూర్తిగా ఇక్కడ ఉన్నారంటే మీరెవరినీ బాధించలేరు.
4. SUFFERING
ప్రశ్న : రెడ్డి సామా : నేను పూర్తి జాగరూకలో ఉంటే మరొకరిని బాధించలేను. ఎవరినీ నెప్పికి గురిచెయ్యలేను. కానీ నాకా విషయం తెలియకుంటే, నా చేతన స్థితి చాలా తక్కువగా ఉంటే ఏమిటి?

ఉమీ : ఔను. Being unconscious అంటే అచేతనలో ఉండి, నీవు ఎప్పటికీ బాధిస్తూనే ఉంటావు. నిన్ను నీవు బాధించుకుంటావు. ఇతరులను బాధిస్తావు. అచేతన స్థితి యొక్క తీరు, ప్రకృతి అంతే. దాని నిర్మాణమూ, దాని ఉద్దేశమూ కూడా అంతే. ఆ నిర్మాణంతో అచేతన స్థితిలో ఉండి నీవు బాధను సృష్టిస్తున్నావు. చేతనలోకి రావాలంటే నిన్ని హెచ్చరిస్తున్నది ఏమిటి? ఆ బాధ! నీవు బాధకు గురి కావడము. బాధకు గురి కావడమన్నది నీవు తిరిగి చేతనలోకి రావడానికి ఒక హెచ్చరిక.

రెడ్డి సామా : బావుంది. బాధ వల్ల నేను పడుతున్న నొప్పి నన్ను చేతన స్థితి ఒకటి ఉందీ అని జాగరూకతలోకి మరుస్తుందన్నమాట.

ఉమీ : అది నీవు మళ్ళీ జాగరూకతలోకి రావడానికి ఒక అవకాశాన్ని ఇస్తుంది. కానీ అది నిన్ను జాగరూకుడిగా మార్చదు. ఈ పరిస్థితి పనిచేయదు అని అర్ధం చేసుకోవడానికి అది నీకు ఒక అవకాశం ఇస్తుంది. నేనేం చేయాలి? నేను జాగరూకుడుగా ఎలా మారాలి? అదీ బాధ యొక్క ఉద్దేశం. అది మనకొక వరం లాంటిది.అంటే నీవు బాధకు గురవుతున్న ప్ర్తతీసారి నువ్వు ధన్యవాదాలు చెప్పవలసిన ఒక సందర్భం, ఒక అవకాశం కలుగుతున్నదని అర్ధం.

రెడ్డి సామా : అయితే అదే సమయంలో మెదడు ముందుకు వస్తుంది. నేను ఆ బాధపడడం లోంచి ఏదో నేర్చుకుంటున్నాను అంటుంది.

ఉమీ : ఇప్పుడిక నువ్వు బాధ పడతావు. మెదడు ముందుకు వచ్చిందంటె నీవు బాధకు గురవుతావు.
7. MIND
రెడ్డి సామా : నేను బాధకు మళ్ళీ గురవుతాను. నేను బాధ ఇక భరించలేనంత స్థితికి చేరుకుంటే అప్పుడు చేతన అన్నది పైకి లేస్తుంది.

ఉమీ : కాదు! కాదు! అప్పుడు నీకు చేతన స్థితి పైకి రావడానికి అనుమతించడానికి అవకాశం దొరుకుతుంది. నీవు నీ మెదడులోనే మిగిలిఉన్నంతకాలం ఏదీ మారదు. నీవు అక్కడే సుడులు తిరుగుతూ ఉంటావు. జీవిత చక్రంలో తిరుగుతూ ఉంటావు.
9. WORK
రెడ్డి సామా : అయితే పరిస్థితి అదయితే మెదదును వాడుతూ పనిచేస్తున్న ఒక మనిషి రోజుకు 10 గంటలు పనిచేస్తే ఒక గంట మాత్రం ధ్యానంలో ఉంటే దానివల్ల ఏమీ జరగదంటారు.

ఉమీజీ : ఏమీ జరగదు!! జరగదు!! నిజంగా ఉండవలసిన ఆదర్శప్రాయమైన పరిస్థితి ఏమిటంటే భౌతికక్షేత్రంలో ఇదంతా జరగాలి. భౌతిక క్షేత్రంలో అది గనక జరిగినట్టయితే పునాదులను కోల్పోతుంది. అక్కడ పనిచేయడమనే పరిస్థితి ఎదురుకాదు. భౌతిక క్షేత్రం యొక్క పునాది చాలా వేరైన తరంగాలతో ఉంటుంది. అది నీవు చేసే చర్యలకు సంబంధించినది కాదు. అది అక్కడికి నీవు ఏమి తీసుకువస్తున్నావనే దానిపై ఆధారపడి ఉంది.

ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం

Journey:
37. రెడ్డి సామా : నేను ఒకరకమైన ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణంలో ఉన్నాను. చదువుతాను, ధ్యానం చేస్తాను. 30 సంవత్సరాలుగా ఇలాగే కొనసాగుతోంది. నేను ఈ ప్రయాణంలోనే కొనసాగి ఇంకా పైకి, ఇంకా పైకి, ఆ పైకి ఎక్కి ఈ అధ్యాత్మిక ప్రయాణం అని నేను నిర్మించుకుంటున్న దాంట్లోంచి ఒక్కసారిగా పడిపోతానా?

ఉమి : - మీరు ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం అన్నదాంట్లో ఉంటే అక్కడ నుంచి పడిపోవడమన్నది. లేదు. కానీ మెదడు యొక్క ప్రయాణంలో ఆ ప్రమాదం ఉంది. ఔను.

Reading:
38. రెడ్డి సామా : నేను చేస్తున్నది అసలు ప్రయాణమా? మనసులోని ఆలోచనా? అది నాకు అర్ధం కావడం లేదు

ఉమి : - చదవడం అన్నది మెదడుకు సంబంధించిన ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం. మీరు ఒక గురువుతో ఉన్నప్పుడు ఏం జరుగుతుందో తెలియదు. ముంచు చెప్పలేం. కొన్ని విషయాలు జరుగుతాయి. నీ నమ్మకాలను అవి మరింత గట్టిపరుస్తాయి. చదువుతూ ఉంటే మాత్రం అది నీ చేతుల్లో ఉంది. దీన్ని తీసుకుంటావో, మరోటి తీసుకుంటావో! చూడండీ.! ఇదా బాగుంది! అదా బాగుంది! ఏం జరుగుతోందక్కడ. ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణాన్ని మీ ఇష్ట ప్రకారం మీరు తయారుచేస్తున్నారు. అది కేవలం ఒక భ్రమ. సత్యం కాదు. ఔను! అది తప్పకుండా కుప్పకూలుతుంది.చాలా వయసు పెరిగిన వాళ్ళు కూడా ఈ అనుభవాన్ని కొనసాగించి, చివరకు ఆ భ్రమలన్నీ పోయి ఒక నిరాశకు గురయ్యారు.

Past:

39. రెడ్డి సామా : 30 సంవత్సరాల ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణంలో ఒక సత్సంగంలో జ్ఞానోదయం కలిగిన గురువుగారి ముందర కూర్చోవడం ఇది నాకు మొదటిసారి. ఇది దుఃఖకరమైన విషయం.

ఉమి : - లేదు! అది జరిగిందంతే! అందులో దుఃఖమేమీలేదు. అది అలాగే జరుగుతుంది. ఇప్పుడు మీరు 30 సంవత్సరాలుగా చదివి స్టడీ చేసిన విషయాలన్నింటిని వదులుకోవచ్చు. అదంతా కలిసి మిమ్మల్ని ఇక్కడిదాకా తీసుకువచ్చింది. ఈ క్షణం దాకా తీసుకువచ్చింది.

రెడ్డి సామా : అదంతా తయారీ కింద లెక్క అన్నమాట!

ఉమి : - ఔను! ఇప్పుడు మీరు దాన్నంతా పడేసేయవచ్చు. అది ఎట్లాగంటే, నది దాటడానికి ఒక బోటును తీసుకుని వెళ్తాం. కానీ దాటిన తర్వాత ఒడ్డున బోటును వదిలేస్తాం. దాన్ని మోసుకుని మనతో తీసుకునిపోము. బోటు నది దాటడానికి మాత్రమే అవసరమౌతుంది. దాటిన తర్వాత చాలు. ఇక దాని అవసరం లేదు. దానితో పని అయిపోయింది. థాంక్యూ బోట్.. ఇంక మనం ముందుకు పోతాం. కానీ చాలా మంది ఆ బోటును తమతో ముందుకు మోసుకుని పోతారు. ఇక్కడ సమస్య ఏమిటంటే 30 సంవత్సరాల పాటుగా మీకొక స్వార్ధపూరితమైన ఇంట్రెస్ట్ ఉంది. మెదడు ఏమంటుంది? ఇలాగే, ఈ స్వార్ధపూరిత ఉద్దేశ్యంతో ముందుకు సాగకపోతే చేసిందంతా వ్యర్ధ మవుతుంది. అది స్వార్ధపూరితమైన ఆసక్తి. ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమంలో ఇలాంటివి ఉండవు. ఈ స్వార్ధపూరితమైన ఆసక్తి అంతా పోవాలి. గులాబీ గురించి ఆలోచన వదులుకోకుండా మీరు గులాబీ పరిమళంగా మారలేరు. దూరంగా పోవాలి.

Transformation:

40. రెడ్డి సామా : అంటే మీరు నమ్మకాలన్నింటిని వదులుకోమంటున్నారు. అభిప్రాయాలను, పథకాలను, సిద్ధాంతాలను, చదువుకున్న ఈమెయిల్స్ ని అన్నింటినీ వదులుకోమంటున్నారు. కనీసం నాకలాగే అర్ధమవుతున్నది. కానీ నేను ఉన్న నా పరిస్థితికి నాకు ఆ భావాలు, ఆ సిద్ధాంతాలు ముందు అర్ధమైతే తప్ప కుదరదు. అవి అర్ధమైన తర్వాత నేను దాన్ని వదులుకోగలుగుతానేమో! జరగవలసింది మరి ఈ పద్ధతేనా!

ఉమి : - సంఘంలో ఉన్నప్పుడు మాత్రం అది పద్ధతి కాదు. ఇక్కడ ఈమెయిల్స్ తో జరిగేది ఏమీ...లేదు.!

రెడ్డి సామా : కానీ, మీరు ఈమెయిల్స్ ద్వారా చాలా పనిచేస్తున్నారు.

ఉమి : - చాలామంది ప్రశ్నలడుగుతారు. కానీ అసలైన మార్పు జరగాలంటే ఈమెయిల్స్ ద్వారా జరగదు. అది లోపల పరివర్తన ద్వారా జరగవలసి ఉంటుంది.

41. రెడ్డి సామా : అంటే అర్ధమవడం, అవగాహన అన్నది నాలో అంతర్గత మార్పును తీసుకువస్తుందా?

ఉమి : - అవగాహన కలగడం ఎట్లాంటిదంటే.. “నీవు ఒక స్థాయికి వచ్చిన తర్వాత నాకేమీ అర్ధం కావడం లేదని అంటావు” అర్ధం కావడమన్నది అట్లాంటిది.

అందరూ గట్టిగా నవ్వుతారు. ఆ మాట విని.

Experience:

42. రెడ్డి సామా : అంటే నాకు అర్ధం కావడం లేదు. కానీ అనుభవంలోకి వస్తున్నది.

ఉమి : - నీకు అనుభవంలోకి వచ్చిందని కూడా నీవు చెప్పలేవు.

రెడ్డి సామా : అంతే!

ఉమి : - ఆ అనుభవం గురించి చెప్పడం అనే దానినుంచి నిన్ను నువ్వు ఆపుకోలేకపోతున్నావు.

బుద్ధుడు మహాకాశ్యపలా (అది చివరి పరిణామం) మారేటప్పటికి ఎలా జరిగింది.? అది మౌనంలోంచి జరిగింది. ఆయన దాన్ని మౌనంతో సాధించారు. ఆయననెవరో అడిగారు. బుద్ధుడు మీకేమిచ్చారు అని. ఆయనన్నాడు వెళ్ళి గురువుగారినడగాలి అని. బుద్ధుడి దగ్గరకు వెళ్ళి అడిగారు. మహాకాశ్యపుడికి మీరు ఏమిచ్చారు అని. ఆయనన్నారు... మాటలతో నేను ఇవ్వగలిగినదంతా ఇచ్చేసాను. అతనికి మాటలతో ఇవ్వజాలనిది కూడా నేను ఇచ్చాను. అర్ధం చేసుకోవలసింది కాదు ఇక్కడ విషయం. సిద్ధాంతాలను ఒక చోటికి చేర్చి పెట్టుకోవడం కాదు విషయం ఇక్కడ. “అందుబాటులో ఉండడం ఎలా? అందరికీ కనబడేలా ఉండడం ఎలా?” అప్పుడు అంతరంగ పరివర్తన కుదురుతుంది.

Receptiveness:

43. రెడ్డి సామా : ఒక సంఘటన జరిగింది. అది ఎలాగా జరిగిందో నాకు తెలీదు. అది మొత్తం మాస్టర్ ప్లాన్ లో ఒక భాగం అయ్యి ఉండచ్చో లేదో నాకు తెలీదు. నేను ఇంటర్నెట్ లో బ్రౌజింగ్ చేస్తుంటాను. రకరకాల పుస్తకాలు చదువుతున్నాను. ఈమధ్యనే ‘ధమ్మపద’ అనే ఒక పుస్తకం చదివాను. ఆ పుస్తకం కవర్ పేజీ మీద కొన్ని మాటలు చదివాను. వాటిలో ఒకవాక్యం చదివాను. అది నన్ను ముఖంమీద గుద్దినట్లు అనిపించింది. అది ఏమిటంటే జీవితాన్ని ఆర్గ్యుమెంట్ ధోరణిలో కాక అంగీకరించే దృష్టితో చూడు. చర్చా దృష్టితో కాక, అంగీకరించే దృష్టితో చూడు. అది చదవగానే అనిపించింది. ఓరి దేవుడా! 60 సంవత్సరాల పాటు ఈ జీవితాన్ని కేవలం కేవలం వాదించడం, ప్రశ్నించడం, జవాబులు పొందడం మళ్ళీ వాదించడం ఈ పద్ధతిలోనే బ్రతికానని అనిపిస్తోంది .

ఉమి : - అది నిన్ను ఎక్కడికీ తీసుకుపోజాలదు. ఔను, వాదన అంటే నీకు ఒక సిద్ధాంతం ఉండాలి. దాన్ని నీవు ఎదుటివాళ్ళ మీద రుద్దాలని చూస్తావు. వాళ్ళు దాన్ని చూడాలి అనుకుంటావు.అంటే వాదం మొదలయ్యేటప్పటికే నీలోపల ఒక సిద్ధాంతము, ఒక వాదము ఉందని అర్ధం.కానీ ఇక్కడేమో ఈ సిద్దాంతాలను, వాదాలను వదులుకోవడం. ఇప్పుడు నీవు విషయాలను స్వీకరించే స్థాయిలో ఉన్నావు. ఈ మనిషి ఇది చెప్తున్నాడు. ఆ మనిషి అది చెప్తున్నాడు. ఇక్కదేమో వ్యతిరేకంగా ఉంది. ఒకడు ఒప్పుకుంటున్నాడు. ఇంకొకడు ఒప్పుకోవడం లేదు. ఇదంతా ఒక రకంగా జరుగుతూ పోతుంది. గాలి కొన్ని సార్లు వీస్తుంది. కొన్ని సార్లు ఎండకాస్తుంది. కొన్నిసార్లు మేఘాలు కమ్ముకుంటాయి. కొన్నిసార్లు వర్షం కురుస్తుంది. అంతటా ఒకే రకంగా ఉండదు. ఇక్కడ నువ్వు ఎంత తక్కువ చేస్తే అంత ఎక్కువ జరుగుతుంది. ఎక్కువ ఫలితం ఉంటుంది.

నీకు తెలిసిన విషయాన్ని మాత్రమే నీవు అనువర్తిస్తే నీవు ముందు ఊహించిందేదో జరుగుతుంది. కానీ అది చాలా తక్కువగా ఉంటుంది.

కనుక నీవు చేయవలసిందేమిటంటే నీ భావలలోంచి వరుసబెట్టి కొత్త ఆలోచనలను బయటకి తీయాలి. ఇదేమిటి ఒక చక్రంలాగా మళ్ళీ మళ్ళీ అదే జరుగుతుంది. ఇది జీవన్మరణాల చక్రం లాంటిది.తిరుగుతూ ఉంటుంది. నీకు ఏ ఆలోచనా లేదంటే అప్పుడు నువ్వు విచ్చుకున్నవాడవవుతావు. అప్పుడు నీవు విషయాలను అంగీకరించగలుగుతావు. స్వీకరించగలుగుతావు.

రెడ్డి సత్సంగ్ ఉమీజీతో పూర్తిగ

ఉత్తేజిత జెన్ గురువు ‘ ఉమి ’ గారితో సత్సంగం యు.ఎస్.ఏ, కాలిఫోర్నియాలోని సాంటాకౄజ్ లో 2005 మే 29 న జరిగింది. రామిరెడ్డి సామా ఆ వివరాలను కంపైల్ చేశారు.

2004 లో షికాగో లో జరిగిన ఆటా మహా సభలలో ఆధ్యాత్మిక ప్రసంగం చేసిన ఉమీజీ.

రచయిత నోటు:----- నాపేరు సామా రామి రెడ్డి. ఇండియాలో 25 సంవత్సరాలు గడిపాను. ఉస్మానియా యూనివర్సిటీ నుండి బి.టెక్ కెమికల్ ఇంజనీరింగ్ చేసాను. బి.టెక్ తర్వాత ఉద్యోగరీత్యా అమెరికా వెళ్ళాను. నాకు చిన్నప్పటి నుండి ఆధ్యాత్మిక విషయాలపై కొంచెం అవగాహన ఉంది. అమెరికా వెళ్ళిన తర్వాత అది మరింత బలపడింది. అమెరికాలో భారతీయ తత్త్వజ్ఞానాన్ని మరింత లోతుగా అధ్యయనం చేయడానికి అవకాశం దొరికింది. నా అదృష్టం కొద్ది మంచి పుస్తకాలు, గురువులు దొరికారు. భారతీయ ఆధ్యాత్మిక చింతనతో పాటు అటు అమెరికా దేశస్థుల జీవనశైలిని, ఆలోచనా పద్ధతులను, వ్యక్తిత్వ వికాస విధానాలను అర్ధం చేసుకున్నాను. ఈ రెంటిని సమన్వయ పరుచుకుంటూ నా పరిశోధనలు కొనసాగిస్తున్నాను. ఇది ఇలా జరుగుతుండగా 2004 లో ఆటా (అమెరికన్ తెలుగు అసోసియేషన్) జాతీయ సమావేశం షికాగోలో జరిగింది. నన్ను స్పిరిట్యుయల్ కమిటీ ఛైర్ పర్సన్ గా బాధ్యత అప్పజెప్పారు. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఉన్న ప్రముఖ స్పిరిట్యుయల్ లీడర్స్ అందరితోనూ ఒక సమావేశం నిర్వహించాము. ఇందులో భాగంగా నాకు ఎంతోమంది మహాజ్ఞానులతో గడిపి వారితో సంభాషించే అవకాశం దొరికింది. ఈ సందర్భంగా సద్గురు ఉమీజీ తో నేను జరిపిన సత్సంగం నా ఆధ్యాత్మిక జీవనమార్గంలో ఒక విప్లవాత్మకమైన మార్పును తీసుకువచ్చింది. నేను ప్రశ్నలడుగుతున్నాను. ఆయన సమాధానాలు చెపుతున్నారు. ఉమీజీ గారి సమాధానాల్లో ఎన్నో అద్భుతమైన, విలువైన ఆధ్యాత్మిక విషయాలు, జీవిత సత్యాలు ఎంతో సులభంగా అవగాహన లోనికి వచ్చాయి. ఇవి జీవితంపట్ల నాకు అంతవరకు ఉన్న దృక్పథాన్ని విప్లవాత్మకంగా మార్చేసింది. ఎంతో సులభంగా, ఆనందంగా హాయిగా గడపాల్సిన మన జీవితాలని అవగాహన లేకుండా సమస్యల సుడిగుండంలో చిక్కుకుపోయేలా చేసుకుంటున్నాం అని అర్ధమయింది. వీటినుండి బయటపడడానికి ఒక అద్భుతమైన మార్గం ఉమీజీ గారి ఉపదేశంలో దొరికింది. వ్యక్తిగత సమస్యలతో బాధపడుతున్న వ్యక్తి వాటినుంచి బయటపడటమే కాకుండా సమాజంతో సామరస్యంగా జీవిస్తూ తద్వారా ప్రపంచ శాంతికి దోహదపడే వ్యక్తిగా ఎదగడానికి మార్గాలు దొరికాయి. ఆశ్చర్యకరమైన విషయం ఏమిటంటే, ఇవి అన్ని తరగతుల వారు అన్ని వయసుల వారు, అన్ని వృత్తుల వారు చాలా సులభంగా ఆచరించదగ్గవి. ఎంతో అదృష్టం కొద్దీ ఉమీజీతో సత్సంగ్ భాగ్యం లభించింది. సత్సంగం లోని మొత్తం సంభాషణలను మీతో పంచుకుంటున్నాను. వినండి.

సత్సంగంలో ప్రశ్నలు:-----

(రెడ్డి సామా) :

మెదడు లేని పరిస్థితిలో మనం చాలా తీవ్రంగా ప్రవర్తిస్తాము.దుర్మార్గ ధోరణిలకు లోనవుతాము. అని దీనిగురించి ప్రశ్నఅడిగారు.

జవాబు (ఉమీజీ ) :----- ఉమీజీ గారంటారు..“ మెదడు లేదంటే మనకు చేతన లేదు అని అర్ధం. ఏ మెదడూ పూర్తిగా చేతన లేనిదిగా ఉండదు. మెదడు అన్నది కేవలం ఒక పరికరం. కానీ బాధ మాత్రం ఆ నిర్మాణంతో బ్రతుకుతూ దానితో కలిసిపోయినందుకు తెలుస్తుంది. మెదడులో రకరకాల స్థాయిలు ఉంటాయి కనక ఈ పరిస్థితి వస్తుంది. అచేతనలో ముఖ్యమైన భాగం అక్కడ ఒకటి ఉంటుంది. అక్కడే ప్రోగ్రామింగ్ అంతా జరుగుతుంది. కండిషనింగ్ అంటే పరిస్థితులకు అనుకూలంగా మెదడును మార్చడం అన్నది ఆ వివరాలు అక్కడె ఉంటాయి. మైండ్ లెస్ నెస్ అన్నది అంటే మెదడు లేకుండా ప్రవర్తించడం అన్నది అక్కడే దాగి ఉంటుంది. కానీ ఏ మెదడూ అక్కడ ఉండడం లేదు. మనము కోపంగా ఉంటున్నాము. కారణం లేకుండానే మీరొక పనిని చేస్తున్నారు. ఒక పని చేయాలన్న ప్రణాళిక లేదు. మొత్తం ఉనికికి పూర్తి ఉనికికి మీరు దొరికిపోతున్నారు. ఈ చేతులూ, ఈ గొంతుక, ఈ శరీరం ఇవన్నీ అక్కడ దొరికిపోతున్నాయి.

ప్రశ్న : (రెడ్డి సామా) : అంటే మెదడు గురించి, ఆలోచనలు గురించి తెలిసి ఉండడం అంటే ఆ మధ్య స్థాయిలో ఉండడమా? అని అడుగుతున్నారు. జవాబు (ఉమీజీ) : అది అవేర్ నెస్. అంటే తెలివిడి, జాగరూకత అని చెప్పుకోవాలి అర్ధం. మీరు పూర్తిగా ఇక్కడ ఉన్నారనంటే మీ మెదడుతో బాటు ఉన్నారని అర్ధం. మీరు అందులో ఎక్కడికో కొట్టుకు పోయారని కాదు. మెదడు ఏం చేస్తుందో చూడండి. ఒక అనుభవాన్ని గురించి ఆలోచించండి. నాకు ఈ పదార్దం తెలుస్తున్నది. నేను ఈ పదార్ధన్ని తాకుతున్నాను అన్నారనుకోండి. అప్పుడు మెదడు ముందుకొస్తుంది. అది చెప్తుంది. ఇదిగో ఇట్లాగా ముట్టుకో అని. నాకు నచ్చింది అని. నాకు నచ్చలేదు అని. మరేదో చెపుతుంది. అదంతా గతంలో అనుభవంలో ఉంది. మైండ్ ఫుల్ నెస్ అంటే జాగరూకంగా మెదడు పనిచేస్తూ ఉన్నప్పుడు దాని గురించి ఆలోచిస్తున్న భావన ఉండదు. ఉనికికి మెదడు అందుబాటులోకి వస్తుంది. మాట్లాడాలంటే మెదడు ఉండాలి. కానీ మెదడు ఒక్కటే మాట్లాడితే సరిపోదు. అందులో గతమూ, భవిష్యత్తు ఇవన్నీ కలిసి ఉండాలి. ఇది అసలైన విషయం. ఇది అంత సులభంగా అర్ధమయ్యేది కాదు. పైగా నేనీలాంటి విషయాల గురించి సాధారణంగా మాట్లాడను. ప్రజలు సాధారణంగా వాడే మెదడు ఒక జస్టిఫికేషన్ టు స్టే ఇన్ ది మైండ్ అంటే అ భావనలు ఉండడానికి గల సంభావ్యత అంత సులభంగా అందేవి కాదు.

ప్రశ్న : (రెడ్డి సామా) : నేను మెదడు లేని స్థితిలో ఉన్నానంటే ఇక మరెవరినో బాధపెడుతున్నానంటే దాన్ని నేను యదాతథంగా అంగీకరిస్తున్నట్లు. అక్కడ నేను ఏం చేస్తున్నట్లు అర్ధం.?

జవాబు (ఉమీజీ) : మీరు అచేతనలో ఉన్నట్లయితే అప్పుడు మరెవరికైనా బాధ కలిగిస్తున్నట్లయితే కేవలం జాగరూకతలోకి, చేతన లోకి వచ్చినప్పుడు మాత్రమే వాటి ద్వారా మాత్రమే అన్నిటినీ మర్చడం వీలవుతుంది.ముందు మీరు మారతారు. అప్పుడిక మరొకరికి బాధకలిగించడం అన్నది మీకు వీలు కానిదిగా మారుతుంది. మీకు జాగరూకత, చేతన రెండూ ఉంటే ఈ బాధించడమన్నది అసలు కుదరదు. మీరు పూర్తిగా ఇక్కడ ఉన్నారంటే మీరెవరినీ బాధించలేరు.

ప్రశ్న : రెడ్డి సామా : నేను పూర్తి జాగరూకలోఉంటే మరొకరిని బాధించలేను. ఎవరినీ నెప్పికి గురిచెయ్యలేను. కానీ నాకా విషయం తెలియకుంటే నా చేతన స్థితి చాలా తక్కువగా ఉంటే ఏమిటి?

ఉమీ : ఔను. Being unconscious అంటే అచేతనలో ఉండి, నీవు ఎప్పటికీ బాధిస్తూనే ఉంటావు. నిన్ను నీవు బాధించుకుంటావు. ఇతరులను బాధిస్తావు. అచేతన స్థితి యొక్క తీరు, ప్రకృతి అంతే. దాని నిర్మాణమూ, దాని ఉద్దేశమూ కూడా అంతే. ఆ నిర్మాణంతో అచేతన స్థితిలో ఉండి నీవు బాధను సృష్టిస్తున్నావు. చేతనలోకి రావాలంటే నిన్ని హెచ్చరిస్తున్నది ఏమిటి? ఆ బాధ! నీవు బాధకు గురి కావడము. బాధకు గురి కావడమన్నది నీవు తిరిగి చేతనలోకి రావడానికి ఒక హెచ్చరిక.

రెడ్డి సామా : ఓహో బావుంది. బాధ వల్ల నేను పడుతున్న నొప్పి నన్ను చేతన స్థితి ఒకటి ఉందీ అని జాగరూకతలోకి మారుస్తుందన్నమాట.

ఉమీ : అది నీవు మళ్ళీ జాగరూకతలోకి రావడానికి ఒక అవకాశాన్ని ఇస్తుంది. కానీ అది నిన్ను జాగరూకుడిగా మార్చదు. ఈ పరిస్థితి పనిచేయదు అని అర్ధం చేసుకోవడానికి అది నీకు ఒక అవకాశం ఇస్తుంది. నేనేం చేయాలి? నేను జాగరూకుడుగా ఎలా మారాలి? అదీ బాధ యొక్క ఉద్దేశం. అది మనకొక వరం లాంటిది.అంటే నీవు బాధకు గురవుతున్న ప్ర్తతీసారి నువ్వు ధన్యవాదాలు చెప్పవలసిన ఒక సందర్భం, ఒక అవకాశం కలుగుతున్నదని అర్ధం.

రెడ్డి సామా : అయితే అదే సమయంలో మెదడు ముందుకు వస్తుంది. నేను ఈ బాధపడడం లోంచి ఏదో నేర్చుకుంటున్నాను అంటుంది.

ఉమీ : ఇప్పుడిక నువ్వు బాధ పడతావు. మెదడు ముందుకు వచ్చిందంటె నీవు బాధకు గురవుతావు.

రెడ్డి సామా : నేను బాధకు మళ్ళీ గురవుతాను. నేను బాధ ఇక భరించలేనంత స్థితికి చేరుకుంటే అప్పుడు చేతన అన్నది పైకి లేస్తుంది.

ఉమీ : కాదు! కాదు! అప్పుడు నీకు చేతన స్థితి పైకి రావడానికి అనుమతించడానికి అవకాశం దొరుకుతుంది. నీవు నీ మెదడులోనే మిగిలిఉన్నంతకాలం ఏదీ మారదు. నీవు అక్కడే సుడులు తిరుగుతూ ఉంటావు. జీవిత చక్రంలో తిరుగుతూ ఉంటావు.

రెడ్డి సామా : నా సమస్య అదే! మెదడు కేవలం మెదడు!

ఉమీ : ఔను! నువ్వేం చేస్తావంటే చూస్తూ ఉండిపోతావు. కేవలం చూస్తూ ఉండిపోతావు. నిన్ను నీవు చూస్తావు. నీ శరీరాన్ని చూస్తావు. శరీరానికి కలిగే భౌతిక ప్రేరణలన్నింటిని చూస్తావు. శరీరానికి చుట్టూ ఏం జరుగుతూ ఉంటే నీవు లోపల జరుగుతున్నట్టు చూస్తావు. ఐతే అక్కడ ఒక న్యాయ నిర్ణయం ఉండదు. అక్కడొక అభిప్రాయం ఉండదు. ఇది మంచి సందర్భం అన్న భావం గానీ, ఇది కాదు అన్న భావం కానీ, ఉండదు. లోపల జరుగుతున్న దాన్నంతా కేవలం అంగీకరించడం మాత్రమే జరుగుతుంది. ఇక ఏం జరుగుతుందంటే, లోపల జరుగుతున్న అన్నింటినీ గమనించడం ద్వారా అది పనిచేసే తీరును ప్రారంభించే పద్ధతిలోకి వెళ్తాం. నీవు మెదడులోకి వెళ్ళిన మరుక్షణం concepts అంటే కొన్ని సూత్రాలు... conditioning కు సంబంధించిన కాన్సెప్ట్స్. అంటె ఒక పద్దతికి మలచడానికి అవసరమైన సూత్రాలలోకి నీవు కదిలిపోతావు. అక్కడ culture of the structure..నిర్మాణానికి సంబంధించిన ఒక థియరీ బయటకొస్తుంది. కానీ అదిపనిచేయదు. వేలాది వేలాది సంవత్సరాలుగా అది పనిచేయలేదు. ఇక ముందు కూడా పనిచేయదు. కానీ నీవు జాగరూకతలోకి కదిలినప్పుడు అది ఏదైతే పనిచేస్తుందో అందులోనికి కదలడం మొదలుపెడుతుంది. ఈ పనిచేసే పద్ధతిలోకి మారడం, కదలడం అన్నది నీరంతా సముద్రంలోకి వెళ్ళడం లాగా ఉంటుంది. ఇక్కడే కాసేపు ఉండి, ఏం జరుగుతున్నది వేగంగా ఎట్లా జరుగుతుందో చూడాలి. ఏం జరుగుతున్నది అన్నదానికి నదికి ఒక అవగాహన లేదు. ఏం జరగదు అన్నసంగతి కూడా నదికి తెలియదు. దానికి అవగాహన లేదు కాబట్టి అది ప్రయత్నించదు కాబట్టి వెళ్ళి సముద్రంలో కలుస్తుంది.

రెడ్డి సామా : అయితే పరిస్థితి అదయితే మెదదును వాడుతూ పనిచేస్తున్న ఒక మనిషి రోజుకు 10 గంటలు పనిచేస్తే ఒక గంట మాత్రం ధ్యానంలో ఉంటే దానివల్ల ఏమీ జరగదంటారు.

ఉమీజీ : ఏమీ జరగదు!! జరగదు!! నిజంగా ఉండవలసిన ఆదర్శప్రాయమైన పరిస్థితి ఏమిటంటే భౌతికక్షేత్రంలో ఇదంతా జరగాలి. భౌతిక క్షేత్రంలో అది గనక జరిగినట్టయితే పునాదులను కోల్పోతుంది. అక్కడ పనిచేయడమనే పరిస్థితి ఎదురుకాదు. భౌతిక క్షేత్రం యొక్క పునాది చాలా వేరైన తరంగాలతో ఉంటుంది. అది నీవు చేసే చర్యలకు సంబంధించినది కాదు. అది అక్కడికి నీవు ఏమి తీసుకువస్తున్నావనే దానిపై ఆధారపడి ఉంది.

రెడ్డి సామా : అంటే నీవు చేతనలో ఉంటూ నీ వ్యవహారంలో కూడా ఉంటె నీవు అక్కడ అపజయాల పాలవుతావు అని అర్ధమా?

ఉమీ : అది కూడా చెప్పడానికి లేదు. అక్కడా వేరు వేరు పరిస్థితులున్నాయి. నిజనికివి రెండూ కలిసి పనిచేయడం కుదరదు. కానీ కొన్ని సార్లు జరుగుతుంది. అరుదుగా కొన్ని కొన్ని సందర్భాలలో అది జరిగింది. అక్కడ ఒక కార్యప్రణాళిక దానితోపాటు లేనప్పుడు. అంటే అది నీవు చేస్తున్న ఏదో ఒక పని. ఇక అక్కడ నేను అన్న ఇగో వచ్చిందంటే నీవు చాలా విజయాలనైనా సాధించగలుగుతావు వ్యాపారంలో లేదా అక్కడ బాధలకు గురౌతావు. లేదా నేను అన్న ఇగో ను గమనించి అవసరమైనంత జాగరూకత లేక ఆ ఇగోను తొలగించుకోవాలని విపరీతమైన ప్రయత్నాలు చేసి అప్పుడు నీవు అపజయాల పాలవుతావు. అక్కడ ఆధ్యాత్మికమైన ఇగో రావడంతో ఒక పెద్ద బంధనం లేదా బోను ఏర్పాటవుతుంది. అక్కడ ప్ర్రైడ్ ఇగో కన్నా ఇన్ గ్రెయిన్డ్ ..లోపల పాతుకుపోయిన నేను అన్న భావం ఎక్కువ బలంగా పనిచేస్తుంది.

ఉమీ : చూడు! నేను ఎంత గొప్ప విషయాలు చేస్తున్నాను. బీదవాళ్ళకు ఎంత సాయం చేస్తున్నాను. ఎన్ని రకాల మంచిపనులు చేస్తున్నాను. అని చెప్పే స్థితిలోకి అది నిన్ను కదిలిస్తుంది. అది ఆధ్యాత్మిక ఈగోలోకి నీవు కదిలి సరియైన ప్రవర్తన, ఆధ్యాత్మిక ప్రవర్తన అని నీకు తెలిసిఉండె పరిస్థితిలోకి వెళ్ళడం లాంటిది. కనుకనే యు.జి.కృష్ణమూర్తి గారు రమణ మహర్షిని చూడడానికి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడ ఆయన కూరగాయలు తరుగుతూ కనిపించాడట. ఆహా! ఈయన ఏమి ఉత్ప్రేరణ కలిగినవాడు, ఉత్తేజితుడు? ఇతను ఆధ్యాత్మిక మనిషి కానేకాడు అనిపించింది. అతను కూరగాయలు తరుగుతున్నాడు. అది చూసి కృష్ణమూర్తి పూర్తిగా నిరాశకు గురయ్యాడు. ఆయన మళ్ళీ మరొకసారి వెళ్ళాడు. అప్పుడు రమణ మహర్షి తోటలో పనిచేస్తున్నాడు. ఓహో ఇదా సంగతి, ఇతనేమి, నిజంగా తెలివిడిలోకి అంటే ఆత్మజ్ఞానం కలిగిన బుద్ధుడైన వాడు కాదు అని అనిపించిదతనికి. జ్ఞానోదయం కలిగిన మనిషి కాదు అనిపించింది. ఆ రాత్రి ఆయనకి రమణ మహర్షి గురించి పూర్తిగా నమ్మకం పోయింది.

అయితే ఆధ్యాత్మికత అన్నద చేస్తున్న పనితో ఏమాత్రం సంబంధం లేనిది. ఆధ్యాత్మిక ఇగో అన్నదానికి ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమాల మీద ఒక ప్రత్యేక దృష్టి ఉంటుంది.

జెన్ కథ

ఉమి : - నేను సంఘానికి ఆమధ్య అందించిన చిన్న కథ ఇది. ఇక్కడ కూడా పరిస్థితిని వివరించడానికి అది పనికొస్తుందని నేను అనుకుంటున్నాను. నేను మీకు దాన్ని చదివి వినిపిస్తాను.

జెన్ మాస్టర్ : - “నా దగ్గర ఒక కర్ర ఉన్నది. అయినా సరే నా దగ్గర కర్ర లేదు. దీనిని నీవు ఎలా వివరించగలుగుతావు?”

నోవిస్ (కొత్తగా చేరిన మనిషి) : అది నా వల్ల కాదు.

మాస్టర్ : - మరీ అంత పట్టనట్టు ఉండకు. జ్ఞానోదయం కలగాలంటే అన్ని రకాల ప్రయత్నాలు చేసి ప్రశ్నకు జవాబు వెతకడం నీకు తప్పనిసరి అంటారు.

నోవిస్ :- సరే! ఒక రకంగా ఆలోచించి చూస్తాను. నీ దగ్గర ఒక కర్ర ఉన్నది. దాన్ని ఇంకొకరకంగా చూస్తే కర్ర లేదు అంటారు..

మాస్టర్ : - ఆ క్షణంలో మాస్టర్ కాదు. నేను చెప్తున్న్దది అది కాదు. ఒకే దృష్టి నుంచి చూస్తూనే నా దగ్గర కర్ర ఉన్నది. నా దగ్గర కర్ర లేదు. దాన్ని ఎట్లాగ వివరిస్తావు అని అడుగుతారు.?

నోవిస్ :- నా వల్లకాదు.

మాస్టర్ : - నువ్వు అంత సులభంగా ఒదిలిపెట్టకూడదు. నీ అస్తిత్వంలోని అణువణువునూ ఉపయోగించి ఈ ప్రశ్నకు జవాబు వెతకాలి.

నోవిస్ :- నేను మీతో చర్చించను. ఈ సమస్యను వదలా లేదా అనే విషయం గురించి నేను మీతో చర్చించను. ఐతే ఇక్కడ ముఖ్యమైన విషయం ఏమిటంటె నేను మాత్రం ఈ సమస్యను ఒదిలేస్తాను.

మాస్టర్ : - ఐతే నీకు జ్ఞానోదయం సాధించాలన్న కోరిక లేదా?

నోవిస్ :- జ్ఞానోదయం సాధించడమంటే ఇట్లాంటి అర్ధం లేని ప్రశ్నలకు జవాబు చెప్పడమే అయితే అది నాకు అవసరం లేదు. నేను మిమ్మల్ని నిరాశకు గురి చేసినందుకు క్షమించాలి. కానీ నన్ను వదిలేసెయ్యండి. గుడ్ బై.

12 సంవత్సరాల తర్వాత:--

మొదట్లో కొత్త సాధకుడిగా వచ్చిన మనిషి (నోవిస్) మళ్ళీ వచ్చాడు.

నోవిస్ :- మాస్టర్ నేను తిరిగి మీదగ్గరకు వచ్చాను. 12 సంవత్సరాల తర్వాత సంపూర్తిగా కుంచించుకుపోయి వచ్చాను. ఇన్ని ఏళ్ళుగా నా పిరికితనం గురించి భయంకరమైన భావనలకు నేనులోనవుతూ తిరగాడాను. ఇంక దారి తప్పించుకుని పారిపోయే పరిస్థితి లేదని, జీవితం నుంచి పారిపోయే పద్ధతి లేదని ఇప్పుడో, మరొకప్పుడో నేను విశ్వంలోని తుది ప్రశ్నను తప్పకుండా ఎదుర్కోవాలని నాకు అర్ధమైంది. కనుక నేనిపుడు నన్ను నేను దొంగిలించుకుని అంటే నన్ను నేను దారి మలుపుకుని ఇంతకు మీరిచ్చిన సమస్య గురించి కృషి చేయాలనే భావనలోకి వచ్చాను.

మాస్టర్ : - ఏమిటా సమస్య?

నోవిస్ :- అప్పుడు మీరొక మాట చెప్పారు. నీదగ్గరొక కర్ర ఉంది. ఐనా నీ దగ్గర కర్ర లేదు. దాన్ని ఎలా వివరిస్తావో చెప్పమన్నారు.

మాస్టర్ : - నిజంగా అలా చెప్పమన్నానా? ఎందుకు? ఏదో పిచ్చిగా ఉంది కదూ?

రెడ్డి సామా : ఆ ప్రశ్నకు జవాబు చెప్పడమంటే నిశ్శబ్దంగా ఉండాలి. ఏ జవాబు చెప్పకూడదనా మీ భావం?

ఉమి : - ఆయనో నిమిషం పాటు నిజానికి నిశ్శబ్దంగా ఉన్నారు.

సభలో సత్సంగంలో అందరూ నవ్వేశారు. సుమారు ఒక నిమిషం తర్వాత ఉమిగారు చెప్పారు.

ఉమి : - సరియైన మార్గం అంటూ ఏదీ లేదు. తప్పుడు మార్గం అంటూ కూడా ఏదీ లేదు. నీవు ఇప్పటికే ఉన్నావు గనుక ఇక ఇది అది అనే ఛాయిస్ లేదు. నీకు ఇక వేరే మార్గమంటూ లేదు. చూస్తూ ఉంటే చాలు.

రెడ్డి సామా : అయ్యా! నా సమస్య ఏమిటంటె నేను ఉన్నాను అని నా తెలివ చెబుతుంది.కానీ నేను ఉన్నానా? అప్పుడది గొప్ప సమస్యగా మారుతుంది.

ఉమి : - ఓహో! అది నిజంగా గొప్ప సమస్య. అనగానే అందరూ గట్టిగా నవ్వేశారు. మెదడు పరిస్థితే అంత! అది సమస్యలను సృష్టించడానికే ఉంది. అప్పుడు ఆ సమస్యలకు సమాధానాలు చెపుతుంది. చెప్పి ఏమంటుందో తెలుసా! చూడు ఎంతబాగా చేశానో! భలే అంటుంది. సమస్యలంటూ ఏమీ లేవు. అన్నది సత్యం. ఒక్క సమస్య కూడా లేదు. ఉండేవి కేవలం వాస్తవాలు. సమస్యలు కావు. ఈ క్షణంలో అవి సమస్య కేవలం ఊహ మాత్రమే. ఇది జరగవచ్చు. అది జరగవచ్చు. నేను ఇలా చేస్తే అలా జరగవచ్చు. అన్నీ ఆలోచనలు మాత్రమే. అది ఇప్పుడు జరగక పోతే సమస్య కాదు.

కానీ నువ్వు ఇప్పుడే ఇక్కడే ఒక రాతి మీద కూర్చుని ఉన్నావు అనుకుందాం. అది సమస్య కాదు. అది వాస్తవం. రాయిని నీ కింద నుంచి తొలగించు. అప్పుడు ఆ బాధను నువ్వు అనుభవించు. నీకేం కావాలనుకుంటున్నావో దాన్ని గురించి ఒక సారి ఆలోచించు. కానీ అది కాదు సమస్య.

రెడ్డి సామా : ఎవరైనా తుపాకి తెచ్చి నా తలకి పెడితే అది కూడా సమస్య కాదా?

ఉమి : - అది కూడా సమస్య కాదు. అది కూడా ఒక వాస్తవం.

రెడ్డి సామా : ఓ అందరూ నవ్వుతారు. అంటే చావడం సమస్య కాదా!

ఉమి : - లేదు! లేదు! చావు అన్నది ఒక వాస్తవం.

రెడ్డి సామా : చావు అన్నది వాస్తవమా! ఓరి దేవుడా! అందరూ నవ్వుతారు.

ఉమి : - అది ఎప్పటికీ జరుగుతూనే ఉన్నది. బుద్ధుడు తన శిష్యులను ఆ శవాలను తగులబెట్టే ఘాట్ దగ్గరికి ఎప్పటికీ పంపించేవాడు. అక్కడికి ఎప్పుడూ ఆ శవాలు వస్తుంటాయి కదా! అక్కడే కూర్చుని ఆ వచ్చే శవాలని చూస్తుండాలి. శవాలు వస్తాయి. వాటిని తగులబెడతారు. బూడిదని నదిలో కలుపుతారు. ఇవన్నీ వాస్తవాలు. ఈ ప్రపంచంలో చాలా వస్తువులు పుడతాయి. చనిపోతాయి.

రెడ్డి సామా : నాకొక సమస్య ఉంది.
అందరూ నవ్వుతారు. నిజానికి సమస్య ఏమిటంటే సమస్య ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను. ఎందుకంటే నా సెల్ఫ్ ఇమేజ్ ఇలాగుంది. అనుకున్నదాన్ని నేను కాపాడుకోవాలి. నేను మంచి ఇంజనీర్ ని.. అదనీ ఇదని ఇవన్నీ కలసి నాకు సమస్యలను సృష్టిస్తున్నాయి. నేను ఈ సెల్ఫ్ ఇమేజ్ ని వదిలితే చాలు.. ఏ సమస్యల్లేవు.

ఉమి : - అదంతా గుర్తింపు అన్న దాని మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. గుర్తింపు అనే దానికి బహుపార్శ్వాలుంటాయి. ఒక ముఖం కాదు. ఒక పార్శ్వం లో భర్త, మరో వైపు మంచి ఇంజనీరు. మూడో వైపు మనిషి.. తర్వాత ఇంకోటి..ఇంకోటి..వయసు..గతము,..నేను చేసిన పనులు..నా సంబంధాలు...ప్రజలు నా గురించి ఏమనుకుంటున్నారు? నేను నా గురించి ఏమనుకుంటాను. ఇవన్నీ పార్శ్వాలలోకి వస్తాయి. ఇవన్నీ గుర్తింపుకు సంబంధించిన పార్శ్వాలు.

కానీ ఇవన్నీ కేవలం మెదడు పుట్టించినవి మాత్రమే. అవి వాస్తవానికి అక్కడ లేవు. అది మెదడు సృష్టించిన విషయం కనుక. ఏ క్షణానైనా నాశనం కావచ్చు. కనుక దాన్ని ఎప్పటికీ కాపాడుతూ ఉండాలి. ఎప్పటికీ దాన్ని ఎత్తుకుని ఉండాలి. ఎప్పటికీ తిరిగి దాని గురించే ఆలోచిస్తూ ప్రతి క్షణం దాన్ని గురించే పట్టించుకుంటూ ఉండాలి. ఈ పార్శ్వాలన్నింటి గురించి ఎవరెమన్నా? ఏరకమైన దాడి చేసినా వాటి నుంచి నువ్వు దాన్ని కాపాడాలి. ఇదంతా కలిసి విపరీతమైన ఒత్తిడి మొదలవుతుంది. జీవితమంతా ఈ గుర్తింపును కాపాడుకోవడానికి మాత్రమే నీవు గడుపుతావు. ఇక నీవు మరణించిన తర్వాత ఏమౌతుంది.? అంతా పోతుంది. అది ఎప్పుడూ లేనే లేదు గతంలో. అదంతా మెదడు సృష్టించిన విషయం మాత్రమే. నీవు వాటిల్లో ఏమీ కావు. అవన్నీ కేవలం ఆలోచనలు మాత్రమే.

రెడ్డి సామా : అప్పుడు మరి జీవితం యొక్క లక్ష్యం, ఉద్దేశ్యం ఏమిటంటారు?

ఉమి : - జీవితానికి ఒక ఉద్దేశ్యమంటూ లేనేలేదు. అది జరుగుతుంది. ఉద్దేశ్యం కావలసింది మెదడుకు. మెదడుకు ఇది అలా ఉండాలి, అది అలా ఉండాలి ఒక గమ్యం ఉండాలి, ఉద్దేశ్యం ఉండాలన్న భావం ఉంది. నేను ఎక్కడికో వెళుతున్నాను. అంటే మనసు అక్కడ ఏదో చేయడానికి ప్రయత్నిస్తోంది. అంతే. కానీ చివరికి ఒక ఉద్దేశ్యం అంటూ ఏమీ లేదు.

రెడ్డి సామా : అంటే ఏమి చేయకుండా నిష్క్రియగా ఏ ఉద్దేశమూ లేకుండా పడి ఉండే మనిషిగా ఉండాలంటారా? నాకది ఇష్టం లేదు. నాకదిష్టం లేదని నా మెదడు అంటున్నది.

ఉమి : - నిజమే! మెదడుకు ఈ పద్ధతి అసలు నచ్చదు. మెదడుకు ఉద్దేశ్యాలు కావాలి. మెదడుకు గుర్తింపు కావాలి. మెదడుకు అందరూ ఔననడం కావాలి. అందరూ పొగడాలి. అది కూడా అందరూ ఒప్పుకున్న ఒక పద్ధతిలో తనకు నమ్మకం కలిగిన ఒక పద్ధతిలోనే జరగాలి. మెదడుకు కావలసింది ఈ రకమైనదే.

రెడ్డి సామా : అయితే ఈ రకరకాల పాత్రలు నిర్వహించే జీవితం అనే ఆటను నేను ఆనందంగా స్వీకరిస్తున్నాననుకోండి. భర్తగా, ఇంజనీర్ గా, రకరకాలుగా నాటకమాడడం నాకు బాగుందనుకోండి అందులో తప్పేముంది.

ఉమి : - ఇక్కడ ఒచ్చిన బాధంతా నువ్వు అందులో ఒకడివైపోవడమే. అది నువ్వేం చేస్తున్నావని కాదు. నువ్వు ఏం చేయకూడదో అని కాదు. నువ్వు అందులో నేను కూడా ఒక భాగము అనుకున్న మరుక్షణం నీకు బాధ మొదలవుతుంది.ఒక జెన్ గురువును నీకు జ్ఞానోదయం కాకముందు నీవు ఏం చేసేవాడివి అని ఎవరో అడిగారటా. నేను నీళ్ళు మోసేవాడిని, నేను కట్టేలు కొట్టేవాడిని అని ఆయన జవాబిచ్చాడు. మరి జ్ఞానోదయం కలిగిన తర్వాత నీవేం చేస్తున్నావని అడిగారు. నీళ్ళు పోస్తున్నారు. కట్టెలు కొడుతున్నాను. అయితే ఇప్పుడాయనకు చేస్తున్న పనితో అందులోనుంచి వచ్చే ఫలితం తో బంధనాలు లేవు. అక్కడ తాను అన్న గుర్తింపు లేదు. ఇక దానితో పాటు మరేదైనా వచ్చి పరిస్థితిని పూర్తిగా మారుస్తున్నదంటే సరే అంగీకారమే.

రెడ్డి సామా : అంటే! నాకు ఏం తోస్తున్నదంటే, పనులు చేయడానికి ఒక సరిఐన దారి ఉంది. వాటికి ఒక తప్పుడు దారి కూడా ఉంది. అంటే బంధనాలు ఉండి పనిచేయడం, బంధనాలు లేకుండా పనిచేయడం అన్నదంతా కలిపి జీవితమనే ఆట.

ఉమి : - నీవు బంధనాలు లేకుండా ఒక పని చేస్తున్నావంటే ఇంకా బంధనాలు ఉన్నట్లే లెక్క. నాకు బంధనాలు లేవు. అని నువ్వు చెప్పగలుగుతున్నావంటే బంధనం ఉంటే తప్ప ఎలా చెప్పగలుగుతావు? మెదడు పని తీరు ఈ రకంగా ఉంటుంది. అందులో ఎప్పుడూ రెండు ప్రతికూల వాదాలు ఉంటాయి. అవి రెండూ కలిసి ఉంటాయి. కొన్ని విషయాలను నీవు మెచ్చుకోలేవు. అదే సమయంలో మరికొన్ని విషయాలను ఇష్టం లేవు అని కూడా అనలేవు. ఇష్టం ఉండడం, ఇష్టం లేకపోవడం ఒకే చోట ఉంటాయి. అది మెదడు నిర్మాణానికి సంబంధించిన విషయం కాదు. మెదడు నిర్మాణమే ఆ రకమైనది.

రెడ్డి సామా : ఇక 5 నిమిషాల క్రితం ఏమీ సమస్యలు లేవని చాలా ప్రశాంతంగా నా మనసు. కానీ ఇప్పుడది చాలా గజిబిబి ఐపోయింది. నేనేదో ఎక్కడో తప్పిపోయిన భావన నాకు కలుగుతుంది.

ఉమి : - నీకు సమస్యలంటూ లేవు. అసలు సమస్యలే లేవు. కేవలం మెదడులో మాత్రమే అవినిండుకున్నాయి. 5 నిమిషాల క్రితానికి ఇప్పటికీ జరిగిన తేడా ఏమిటంటే మెదడు ప్రవేశించింది. ఈ పరిస్థితిని సమస్యగా మార్చడం ఎట్లా? అన్న విషయాన్ని తేల్చేసుకుంది.

రెడ్డి సామా : నేనిక్కడ నుంచి వెళ్ళేలోగా నా మెదడుని ఇక్కడ వదిలేసి వెళ్ళడం ఎలాగో చెప్పగలరా? అందులో నాకు సాయం చేయగలరా?

ఉమి : - విషయమేమిటంటె మీరు ఇక్కడ నుండి గేటు దాటి బయటకి వెళ్ళిన మరుక్షణం...

రెడ్డి సామా : అదే కావలసింది.

ఉమి : - రామకృష్ణ ఒక విషయం చెప్పేవారు. ఆయన గంగానది పక్క ప్రాంతంలో జీవించేవారు. చాలామంది ప్రజలు గంగానది దగ్గరకి వస్తారు. స్నానాలు చేస్తారు. తమ మెదడును అక్కడ మెదడును క్షాళనం చేసుకుని, వదిలేసుకుని పోతున్నాం అనుకుంటారు. మేము ఈ నదిలో స్నానం చేసి మమ్మల్ని మేము క్షాళనం చేసుకున్నాం. గంగ మమ్మల్ని క్షాళనం చేసింది అంటూ ఉంటే ఈయన పడీ పడీ నవ్వేవాడట. ఆ పక్కన చేట్లున్నాయి చూశారా? మీరు స్నానానికి వెళ్ళేముందు మెదడులు ఎగిరి చెట్లమీదికెగురుతాయి. అప్పుడు మీకు మెదడు లేని భావం కలుగుతుంది. వెళ్ళి స్నానం చేస్తారు. మీరు గంగలోనుంచి బయటకి వచ్చిన మరుక్షణం మీ మెదడులు దూకి మీ శరీకంలోకి దూకుతాయి.

రెడ్డి సామా : మరైతే ఏం చెయ్యాలి?

ఉమి : - మీరు చేస్తున్నదేమిటంటే, జీవితానికొక మార్గం వెతుక్కుంటున్నారు. కానీ జీవితానికి ఒక మార్గం అన్నది లేదు. చేసే దాన్ని చేస్తూ ఉండు. కానీ దాని గురించి జాగరూకత కలిగి ఉండు. ఈ సమాజంతో వచ్చిన పెద్ద కష్టం ఏమిటంటే అది నిన్ను ప్రతిక్షణం, నీ చేతననూ, నీ జాగరూకతనూ మరిపించే ప్రయత్నం చేస్తోంది. నీలో కోరికలను రేపుతుంది. ఈ వచ్చే వ్యాపార ప్రకటనలన్నీ ఈ కోరికలను రేపడమే. భయాన్ని కలిగించడమే. అడ్వర్టయిజింగ్ లో ఉండే విషయాలేమిటంటే ఒకటి భయం, రెండవది లైంగికత, మూడవది కోరికలు. ఈ మూడు విధానాలు కలిసి ప్రచారం, అడ్వర్టయిజింగ్ గా సాగుతున్నాయి. ఇదంతా కలిసి నీకు జాగరూకత లేకుండా అచేతనుడిగా మారుస్తుంది. న్యూస్ పేపర్ వాళ్ళకు ఫోన్ చేసి, వాళ్ళను అడుగుతాం. మీరు మంచి వార్తలు ఎందుకు అచ్చు వేయరు. అని.! వాళ్ళేమంటారో తెలుసా? మంచి వార్తలు వేస్తే పత్రిక అమ్ముడు పోదు. కేవలం అమ్ముడుపోవడం ఒకటే సమస్య కాదు. ప్రకటనలు అసలే రావు. అని చెప్తారు. అదేమరి, ఒక చెడ్డ వార్తను వేస్తే ఒక ప్రకటన వేస్తే జీవితం ఇంత అందంగా ఉండవచ్చు కదా! అన్న ఒక ఆలోచన పుడుతుందక్కడ. నేను బాగోలేనని, భయంకరంగా ఉన్నానని ఒక భావం. అది అక్కడా అందే జవాబు. సమాజం అన్నది ఈ రకంగానే పనిచేస్తుంది. అందుకే మార్మికత.. మిస్టిక్స్ అనేవాళ్ళు సంఘం అని తమకోసం ఒకదాన్ని నిర్మించుకున్నారు. అక్కడ నీకు ఈ అచేతన అన్న బాధ, ఈ కోరికలు, భయం లాంటి వాటి తాకిడి లేదు. అక్కడ నీ లోలోపల ఉన్న విషయాలను గురించి మీరు వెతుకుతూ, దానిని అందు కుంటూ, దానిని వెలికితీసుకు రాగలుగుతారు. అక్కడ అపరిచితమైన విషయాలను అనువర్తించే అవకాశం ఉంది. తెలిసిన విషయాలనే నీవు వరసపెట్టి చేసుకుంటూ పోతుంటె నీవు అచేతనలోకి పోతావు. ఆ సంఘంలో నీవు జరిగేవి, జరగలేనివి, నమ్మకంలేని కొన్ని విషయాలను చేపట్టుకోవచ్చు. సంఘం యొక్క ఉద్దేశం అదే. అందుకే మాస్టర్లు వాటిని సృష్టిస్తారు. అక్కడ నీవు మెదడులోకి మళ్ళీ తిరిగి వెళతావు. అక్కడ నీ సమస్యలను వెతుకుతావు.

నువ్విక్కడ ఉన్నావు. ఊపిరి వస్తుంది. ఊపిరి బయటకు పోతుంది. లోనికి వస్తుంది. అంతా సులభంగా సాగుతుంది. గుండె కొట్టుకుంటుంది. దానికి నువ్వు చేయాల్సిన దేమీ లేదు. అది జరుగుతూ ఉంటుంది. చూస్తూ ఉండటమే.

రెడ్డి సామా : ఒకసారి మనిషికి జ్ఞానోదయం కలిగిన తర్వాత అతను ఎక్కడికైనా వెళ్ళవచ్చు. ఏ మార్కెట్ లోకైనా తిరిగవచ్చు. అయినా సరే, చేతనతో, జాగురూకతతో ఉండవచ్చును. అంతేనా?

ఉమి : - జ్ఞానోదయం కలిగిన చాలామంది మనుషులు ఉన్నారు వాళ్ళు ఏమీ అనరు. వాళ్ళు ఊరికే మాట్లాడరు. చేతనుడు కావడం జాగరూకుడు అవుతున్నావంటే నువ్వు మాట్లాడతావని భావం. జ్ఞానోదయం కలిగిన చాలామంది అంతకు ముందు తాము చేస్తున్న పనులనే ఆ తరువాత బంధనాలు లేకుండా చేస్తు న్నారు. అంటే ఇక్కడ బంధనాలు లేవు. చేయవలసింది ఇది అని ఒక కార్య ప్రణాళిక లేదు. వాళ్ళకు అంతకు ముందు వ్యాపారం ఉంటే తరువాత కూడా అందులోనే పనిచేస్తారు. ఐతే ఈసారి మాత్రం గొప్ప ప్రశాంతత ఉంటుంది. కొంతమంది మాత్రం ఆ అనుభవం గురించి మాట్లాడతారు. అంతకుముందు జరుగుతున్నదే ఆ తర్వాత కూడా తప్పకుండా కొనసాగుతుంది. మాట్లాడే వాళ్ళు మాత్రం ఆ కార్యక్రమాన్ని ముందుకు సాగిస్తారు. ఉదా:- అంతకుముందు ఒక సంగీతకారుడవనుకో! నీ జ్ఞానోదయం గురించి మిగతా వాళ్ళకు చెప్పడానికి నువ్వు ఆ సంగీతాన్ని వాడుకుంటావు.

రెడ్డి సామా : అంటే అదే ఆటిట్యూడ్ తో నేను ఇంజనీర్ గా కొనసాగవచ్చునన్నమాట.

ఉమి : - తప్పకుండా ఇక్కడ విషయమేమిటంటే! ఇంజనీర్ ను అన్న గుర్తింపు పోతుంది. మాయమయిపోతుంది. సూఫీ సెయింట్ లు మధ్య యుగం కాలంలో యూరప్ వెళ్ళారు. వాళ్ళంతా ఇంజనీర్లు. వాళ్ళకు భవన నిర్మాణం గురించి గొప్ప అవగాహన ఉంది. వాళ్ళు అక్కడ స్థానికులు, సంస్థలతో కలిసి అద్భుతమైన కేతడ్రల్స్ కట్టించారు. ఇదంతా చేసిందెవరు? సూఫీ ఇంజనీర్లు.అయితే వాళ్ళు తమ పేర్లను ఆ నిర్మాణాల మీద వదల్లేదు. వీటిని కట్టిన ఇంజనీర్లు ఎవరు అంటే మనకు తెలియదు. అయితే ఆశ్చర్యకరమైన నిర్మాణాలు అక్కడ ఉన్నాయి. అయితే అవేమిటి? అప్పటి యూరోపియన్లకు తెలిసిన భవన నిర్మాణ కళకు పూర్తి విభిన్నంగా ఉన్నాయవి.

ఒక చిన్న కథ:

ఒక దొంగ ఉన్నాడు. అతనికి జ్ఞానోదయం కావాలనిపించింది. అతను ఒక క్రిస్టియన్ మొనాస్ట్రీ కి వెళ్ళాడు. నేనీ మొనాస్టీ లో చేరతాను. నేను సన్యాసినవుతాను. కానీ నేను ఇప్పటివరకు దొంగను అన్నాడు.

మొనాస్ట్రీ లో ఉన్న బిషప్ గారన్నారు “ ఇక్కడ చేరాలంటె నీవు నీ దొంగతనాల్ని వదిలిపెట్టవలసి ఉంటుంది”. దొంగ అది కుదరదన్నాడు. అప్పుడు నువ్వు చేరడానికి వీల్లేదన్నారు బిషప్. అప్పుడితను ముస్లిం సంస్థకు వెళ్ళాడు. వాళ్ళూ అదే చెప్పారు. అతను ఒక మతం తర్వాత ఒక మతం చుట్టూ తిరుగుతూ ఉన్నాడు. అందరూ నీవు దొంగతనం వృత్తిని వదిలేయాలి అని చెప్పారు. చివరికి అతను ఒక జెన్ మాస్టర్ దగ్గరికి వచ్చాడు.

దొంగ ఇలా చెప్తున్నాడు“ అయ్యా! నేను దొంగను. కానీ నేను మీరు ఏం చేస్తున్నారో అది చేయాలనుకుంటున్నాను. ” నేను సంఘంలో చేరాలనుకుంటున్నాను. కానీ నేను దొంగను.మాస్టారన్నాడు నాకు దొంగతనం గురించి ఒక ముక్క కూడా ఏమీ తెలియదు అని చెప్పి నువ్వు ఇక్కడ చేరాలనుకుంటే సుస్వాగతం. నీకు నేను ఇవ్వగలిగిన ఒకేఒక విషయం ఏమిటంటే “జాగరూకత”.

ఉండు, మాతో కలిసి ఉండిక్కడ. నువ్వు చేసే పనులన్నీ ఆ జాగరూకతతో చేస్తుండు. అంటే ఇతనన్నాడు. “ నేను దొంగతనాలు చేస్తాను”

జెన్ మాస్టర్ అన్నారు “జాగరూకతతో దొంగతనం చెయ్యి.” నీవు చేసే పనిలోకి జాగరూకతని కలుపు. నీవు జాగరూకతతో నీ పని చేయడమెట్లాగో నేను చెప్తాను అన్నారు.

రెండు వారాల తర్వాత :

దొంగ మాస్టర్ గారి దగ్గరకు వెళ్ళాడు. అయ్యా! దొంగతనం నేను ఏ మాత్రం చెయ్యలేకపోతున్నాను. ఈ జాగరూకత అన్నది ఉన్నదే అది నా దారిలో వస్తున్నది. గురువుగారన్నారు. నీ దొంగతనం గురించి నాకు ఒక ముక్క తెలీదు. నాకు తెలిసిందల్లా ప్రతీ పనిని జాగరూకతతో తెలిసి చెయ్యడం ఒక్కటే.

రెడ్డి సామా : చూశారా! మీరు నన్ను అవేర్ నెస్ కల్గిన ఇంజనీరుగా ఉండమని చెపుతున్నారు. అంతే!

ఉమి : - మీకు కనక ఇంజనీరైతే అది తెలిసి చెయ్యండి. అది మీ ఇంజనీరింగ్ ని సర్వ నాశనం చెయ్యచ్చు. లేదా దానిని మార్చవచ్చు. ఎవరికి తెలుసు? నేను ఇంజనీర్ ని కాదు కదా! అందులో ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలీదు! ఆ లెక్కలవీ నేను నేర్చుకోలేదు. అయినాసరే బాధ లేదు. కానీ, ఏ క్షణానైనా నీ జీవితం అంతం కావచ్చు. అది 70 ఏళ్ళు, 80 ఏళ్ళు, 90 ఏళ్ళే కానవసరం లేదు. ఇవాళే అంతం కావచ్చు. నీ జీవితం అంతటితో ముగుస్తుంది. మనమందరం మృత్యువుతో ఇప్పుడు కూడా కలిసి జీవిస్తున్నాము. నీ జీవితంలో ముఖ్యమైన విషయాలు అనుకుంటున్నవన్నీ నీవు మరణించగానే ఏమయిపోతాయి? ఇదంతా ఏమిటి అని అడుగుతావేమో! అవును! నేను నా జీవితంలో శక్తినంతా ధారపోసి ఇది చేయాలనీ, అది చేయాలనీ ఎన్నో కష్టాలు పడ్డా. చూడు ఇప్పుడేమో నేనిక వెళ్ళిపోతున్నాను. శరీరం వెళ్ళిపోతోంది. ఇందులో మరిక ఏం మిగిలింది? ఇందులో ఒక గమ్యం,ఉద్దేశ్యం లేకపోతే ఈ జీవితానికి అర్ధం లేదు. ఒక్కొక్క క్షణము పూర్తిగా దానికదిగా బతకడమంటె అర్ధం లేదు. అంటాను.

రెడ్డి సామా : కుటుంబంలోని సభ్యుల బాధ్యత గురించి ఆలోచించడమూ, సంఘంలోని మనుషుల గురించి ఆలోచించడము అర్ధం లేని పనులు అంటున్నారు.అంటే మెదడు దృష్టితో నన్నమాట.

ఉమి : - నీ మనుగడలో అది భాగం అని నీవు నమ్మినంతకాలం అది అవసరం.చూడు నువ్వొక చిన్న పిల్లవాడిగా ఉన్నప్పుడు మనుగడ, బతకడం అంటే ఏమిటోనీకు తెలీదు. కానీ త్వరలోనే ఆ మనుగడకు కావలసినవన్నీ సిద్ధం చేసుకోవడం నేర్చుకుంటావు.

సూఫీలు తొమ్మిది మార్గాలుంటాయి అంటారు. పెద్దవాళ్ళని అనుకరించి నేర్చుకుంటావో, పెద్దవాళ్ళను వ్యతిరేకిస్తావో, పెద్దవాళ్ళను అనుసరిస్తావో... అదిచేస్తావో.. ఇది చేస్తావో వగైరా.. వగైరా..

ఈ రకంగా నీవు ఒక పద్ధతిని తయారు చేసుకుంటావు. ఇలా జరుగుతున్నప్పుడు నీ మనుగడకు నీకుటుంబం చాలా అవసరం అన్న గట్టినమ్మకం ఏర్పడుతుంది. కనుక అది చాలా ముఖ్యమైనదిగా మారుతుంది.

అయితే మార్మికవాదులు మాత్రం ఏమన్నారు? రామ్కృష్ణ కుటుంబాన్ని వదిలేసెయ్ అన్నారు. ఏసుక్రీస్తు కూడా కుటుంబాన్ని వదిలేసెయ్ అన్నారు. కుటుంబం ఏం చేస్తుంది? నీ నమ్మకాలలోని పద్ధతులను మళ్ళీ మళ్ళీ అది గట్టిపరుస్తూ ఉంటుంది. ముందుకు సాగుతుంది. ఆ తరువాత నీవు ఎవరు అన్న నమ్మకాన్ని అది నీకు కలిగిస్తుంది. నీవిక అదే నీ గుర్తింపు అనుకుంటావు. ఇక జ్ఞానోదయం అన్నది నీ చుట్టు ఒక నిర్మాణం, నీకొక గుర్తింపు ఉన్నంతకాలం వీలుకాదు. నీ చుట్టూ ప్రజలు ఉండి ఆ నిర్మాణాన్ని ఎప్పటికప్పుడు గట్టి పరుస్తూ ఉంటే వాళ్ళు నీ జ్ఞానోదయాన్ని అడ్డుకుంటారు అని అర్ధం.

ఇతరులు అడిన ప్రశ్నలు:

డెల్ఫీ : - కనుకనే భారత దేశంలో ఆడవాళ్ళూ, మగవాళ్ళూ ఒక వయసు వచ్చిన తర్వాత ఇంటినుంచి వెళ్ళి గుహలలోకి పోయి తమ గుర్తింపు గురించి పట్టించుకోకుండా మరేదో వెతుకుతూంటారు.

ఉమి : - ఆ పని చేయడానికి ఒక వయసంటూ లేదు. కావాలంటే ఇప్పుడే చెయ్యొచ్చు.

డెల్ఫీ : - కానీ వాళ్ళు దీనికి కొన్ని స్థాయిలను ఏర్పాటు చేశారు. ముందు విద్యార్ధిగా ఉండాలి, తర్వాత గృహస్థు గా ఉండాలి అని ఈ రకంగా వాటిని ఆశ్రమ ధర్మాలుగా చేస్తూ వెళ్తున్నారు.

ఉమి : - ఇది సమాజాన్ని నిలబెట్టడానికి చేసిన ఒక విధానం. నీకు ఒక వయసు వచ్చిన తర్వాత, నీ అవసరం సమాజానికి ఉండదు. అప్పుడు నువ్వు వెళ్ళిపోవచ్చు. కానీ బుద్ధుడి సంగతి చూశావా! ఆయన ఒక వయసు వచ్చే దాకా ఆగలేదు. ఆయన తన కుటుంబాన్ని వదిలేసినప్పుడు చాలా చిన్న వయసువాడు.

రామకృష్ణుడు, రమణ మహర్షి కూడా ఒక వయసు వచ్చేదాకా ఆగలేదు.

రెడ్డి సామా : అంటే కుటుంబ సభ్యుల పట్లా, సమాజం ఫట్లా బాధ్యతాయుతమైన భావన అర్ధరహితమంటారా? అంటే మెదడు పరంగా.

ఉమి : - నీవు వారికి ఆ రకమైన భావన కల్పించాలంటే నీవు చేయవలసిందేమిటి అన్నది ప్రశ్న. నీలోపల ఆరకంగా ఏముంది అన్నది ప్రశ్న.? నీలోపల ఏముంది?

రెడ్డి సామా : మనం చేస్తున్న పనిని వదలవలసిన అవసరం లేదని ఇప్పుడిప్పుడేగా అనుకున్నాము. చేతనతో, జాగరూకతతో ఆ పనిని చేయవచ్చు అనుకున్నాము. కుటుంబంతో కూడా జాగరూకతతో కొనసాగవచ్చును కదా.

ఉమి : - నీవు కుటుంబంలో కొనసాగినంత కాలం వాళ్ళు నీకు గుర్తింపు అనేదాన్ని అనునిత్యం గట్టిపరుస్తూ ఉంటారు. ఆపాదిస్తూ ఉంటారు. మెదడుకు ఇవి రెండూ చాలా అవసరం.

రెడ్డి సామా : అంటే మనం రెండు రకాలా చేయవచ్చా?

ఉమి : - లేదు.లేదు.. నువ్వున్నావు, దేవుడు లేడు. నీవు లేవు, దేవుడు ఉన్నాడు. నీవింతకూ చేయదలచుకున్నదేమిటంటే..టార్చిలైటు సాయంతో చీకటిని వెదకడానికి ప్రయత్నిస్తున్నావు. అదెలా కుదురుతుంది? నీవు లైటు వెలిగించగానే చీకటి లేకుండా పోతుంది. చీకటి వెలుగులు ఒకే చోట ఉండడం కుదరదు కదా!

రెడ్డి సామా : అదే నిజమైతే, మరి జ్ఞానోదయమైన మాస్టర్లు, వాళ్ళు ఈ బజారులో ఎలా బతకగలుగుతున్నారు? దేవుడితో ఎలా కొనసాగగల్గుతున్నారు.?

ఉమి : - జ్ఞానోదయంతో బాటు నీ ఉనికి అన్నది మాసిపోతుంది. ఇక నీవు లేవు. ఇక్కడ ఎవరూ మిగలరు. ఒక పని అంటూ మిగలదు. బంధనాలు ఉండవు. గుర్తింపు ఉండదు. అందుకే రమణ మహర్షి కూరలు తరగగలిగారు.

ఒక పాత సూఫీ కథ:

ఉమి : - ఒక సూఫీ గురువుగారు.. ఆయనేమో బిచ్చగాడు. చినిగిన దుస్తులు వేసుకుంటాడు. ఎవరైనా ఏమైనా ఇస్తారేమోనని ఎదురుచూస్తాడు. రాజు గారికి ఇతనంటే గొప్ప అభిమానం ఏర్పడింది. రాజు వెళ్ళి గురువుగారితో మాట్లాడుతున్నాడు. ఒకరోజు రాజు అడిగాడు కదా.. మీరు నాతో వచ్చి నా రాజభవనంలో ఉండవచ్చు కదా అని. మాస్టర్ గారు సరే అన్నారు. రాజు గారు గురువుగారిని రాజభవనానికి తీసుకెళ్ళారు. మంచి దుస్తులిచ్చారు. ఆ చిరుగు బట్టలు పోయి మంచి దుస్తులు వచ్చాయి. గురువుగారు రాజభవనంలో ఉంటూ వచ్చారు. రాజ సభకు కూడా వెళ్తారు. రాజును చూడడానికి వచ్చిన వాళ్ళందరూ ఈయన్ని కూడా చూస్తారు. ఒక్కొక్కసారి ఈ గురువుగారు రాజ సింహాసనం మీద కూర్చుంటాడు. రాజు గారు వేసుకున్నట్టే ఈయన కూడా దుస్త్రులు వేసుకోవడం మొదలు పెట్టాడు. అతను రాజు గారు తిరిగినట్టే తానూ చుట్టూ తిరగడం ;మొదలుపెట్టాడు. అన్ని రకాల రాజులాగే ప్రవర్తించడం మొదలుపెట్టాడు. ఒకరోజున రాజు ఈయన్ని చూసి అన్నాడు కదా! ఏమిటిక్కడ తేడా అని? మీరు జ్ఞానోదయం కలిగిన మహానుభావులు, గురువులు అనుకున్నాను నేను. మీరేమో ఇక్కడ నాలాగా దుస్తులు వేసుకున్నారు. అప్పుడప్పుడు నాలాగా సింహాసనం మీద కూర్చుంటున్నారు. నాలాగే మీరు ప్రజలతో మాట్లాడుతున్నారు. ఇప్పుడు మరి మీకూ నాకూ తేడా ఏమిటీ?

గురువుగారన్నారు. సరే.. చూపిస్తాను. మనిద్దరం కాసేపు అలా నడుద్దాం పదా అన్నారు. వాళ్ళు నెమ్మదిగా నడక ప్రారంభించారు. బయటకు వెళ్ళారు. రాజ్యంలో నడుస్తూ ఉన్నారు. అక్కడొక కాలువ వచ్చింది. దానిమీద ఒక వంతెన ఉంది. అప్పుడు గురువుగారు తాను వేసుకున్న దుస్తులు వదిలేసారు. లోపలేమో చిరిగిన పాత దుస్తులు ఉన్నాయి. అప్పుడు గురువుగారు రాజును తనతో రమ్మన్నారు. రాజన్నాడు..ఏమిటంటున్నారు మీరు? మీరుకూడా మీ దుస్తులు వదిలేయండి. మనమిద్దరం కలిసి ఈ వంతెన దాటుదాం. అవతలికి వెళదాం నాతో రండి అన్నారు.

రాజంటాడు.. చూసుకోవడానికి నా దేశమంతా ఉందక్కడ. ఈ ప్రజలంతా ఉన్నారు. నాకెన్నో బాధ్యతలున్నాయి. నేను చేయాల్సిన పనులు చాలా ఉన్నాయి అని. గురువుగారు అప్పుడు చెప్పారు..“ అదే మరి తేడా అంటే ” బంధనాలు లేవు. జరిగే పనులతో సంబంధం లేదు.

రెడ్డి సామా : చూస్తే, ఇది చాలా సులభంగా కనిపిస్తున్నది. కానీ చాలా కష్టం గా కూడా ఉంది.

ఉమి : - ఏమీ లేదు.. ఇదంతా చాలా తేలిక. కానీ సులభం మాత్రం కాదు.

గమ్యాలు, డెడ్ లైన్స్, గురించి కొంత మంది సాధకుల ప్రశ్నోత్తరాల అనంతరం..

రెడ్డి సామా : నేను ఈ మెదడుతో ఇన్ని రకాల ఆటలు ఆడడం అన్నది చూస్తూంటే మీకు నవ్వు వస్తోందని అర్ధమవుతోంది. అంతేనంటారా?

ఉమి : - నేను కాదు మీరు నవ్వుతున్నారు.

రెడ్డి సామా : మళ్ళీ మళ్ళీ ఇవే అర్ధం లేని ఆటలు.. వాటి నుంచి నేర్చుకున్నదేమీ లేదు.

ఉమి : - నాకు అందులో బాధలు కనిపిస్తున్నాయి. బాధలు కనిపించినప్పుడు గురువు చేయగలిగిందల్లా ఒక మాట చెపుతాను. అదిగో విందు. నీకు ఆకలిగా ఉంది. వెళ్ళి తిందాం పద! చాలామంది ఏమంటారు..లేదు..లేదు..నా రాలేను. నాకిప్పుడు టైం లెదు. నేను తర్వాత వస్తాను. ఇప్పుడు కాదు అంటారు. విందేమో ఇప్పుడు. గురువు యొక్క సహభావన, ప్రేమ అన్నది ఇలా ఉంటుంది. ఆయన దేన్నయినా చేయకుండా ఉండగలరు. అతను వేచి ఉండగలడు. నీకేదైనా ఇవ్వగలడు. చాలా తక్కువ మందికి మాత్రమే ఇది అర్ధమవుతుంది. ఈ బాధలన్నీ అనవసరం. గుర్తుంచుకో! అవసరం అన్నది ఒక్క వస్తువు కూడా లేదు. ప్రశాంతంగా బ్రతకడం అన్నది నీ జన్మ హక్కు.

నార్టన్ ఒక మిత్రుడు.. అతను బాగా చదువుకున్నవాడు. పధకాలు వేయడం గురించి అతను బాగా నేర్చుకున్నాడు. పధకాలు వేయకుంటే ఏం జరుగుతుందీ అన్న భయాన్ని కూడా ఆయనకి బాగా నేర్పించారు. ఇక మెదడు తన పాత్రను నిర్వహిస్తూ అన్ని విషయాలను ఇలా జరుగుతాయి అని ముందు చూపిస్తుంది. మెదడుకు ఉండే ఆనందాలలో ఒకటి.. ఇదిగో ఇలా జరుగుతుందని ముందు చెప్పడం. ఈ గొప్ప ఆనందం గురించి ప్రణాళికలు వేయడంలో గొప్ప ఆనందాన్ని పొందేవాడతను. కానీ అనుకున్నది జరగకపోతే ఓహో అదెట్లా అది మెదడు థియరీ! అతడు ప్రణాళిక అనే ఒక మత్తు మందును తీసుకున్నాడు. దానితో కుప్పకూలాడు. మెదడు అంటే అది. అలా జరుగుతుంది. ఇదే కథ మళ్ళీ మళ్ళీ ప్రతినిత్యం జరుగుతుంది. కొన్ని సార్లు చిన్నవిగా! మరికొన్ని సార్లు ఎక్కువకాలం పాటు సాగుతుంది. కొన్నిసార్లు అది జీవితకాలమంతా కొనసాగి అంతులేని ఎత్తులకు సాగి అంతులేని అగాధంలోకి పడిపోతుంది. మెదడు అంటే అది.

రెడ్డి సామా : నేను ఒకరకమైన ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణంలో ఉన్నాను. చదువుతాను, ధ్యానం చేస్తాను. 30 సంవత్సరాలుగా ఇలాగే కొనసాగుతోంది. నేను ఈ ప్రయాణంలోనే కొనసాగి ఇంకా పైకి, ఇంకా పైకి, ఆ పైకి ఎక్కి ఈ అధ్యాత్మిక ప్రయాణం అని నేను నిర్మించుకుంటున్న దాంట్లోంచి ఒక్కసారిగా పడిపోతానా?

ఉమి : - మీరు ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం అన్నదాంట్లో ఉంటే అక్కడ నుంచి పడిపోవడమన్నది. లేదు. కానీ మెదడు యొక్క ప్రయాణంలో ఆ ప్రమాదం ఉంది. ఔను.

రెడ్డి సామా : నేను చేస్తున్నది అసలు ప్రయాణమా? మనసులోని ఆలోచనా? నాకు తెలియదు.

ఉమి : - చదవడం అన్నది మెదడుకు సంబంధించిన ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణం. మీరు ఒక గురువుతో ఉన్నప్పుడు ఏం జరుగుతుందో తెలియదు. ముంచు చెప్పలేం. కొన్ని విషయాలు జరుగుతాయి. నీ నమ్మకాలను అవి మరింత గట్టిపరుస్తాయి. చదువుతూ ఉంటే మాత్రం అది నీ చేతుల్లో ఉంది. దీన్ని తీసుకుంటావో, మరోటి తీసుకుంటావో కదా! చూడండీ.! ఇదా బాగుంది! అదా బాగుంది! ఏం జరుగుతోందక్కడ. ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణాన్ని మీ ఇష్ట ప్రకారం మీరు తయారుచేస్తున్నారు. అది కేవలం ఒక భ్రమ. సత్యం కాదు. ఔను! అది తప్పకుండా కుప్పకూలుతుంది.చాలా వయసు పెరిగిన వాళ్ళు కూడా ఈ అనుభవాన్ని కొనసాగించి, చివరకు ఆ భ్రమలన్నీ పోయి ఒక నిరాశకు గురయ్యారు.

రెడ్డి సామా : 30 సంవత్సరాల ఆధ్యాత్మిక ప్రయాణంలో ఒక సత్సంగంలో జ్ఞానోదయం కలిగిన గురువుగారి ముందర కూర్చునుండడం ఇది నాకు మొదటిసారి. ఇది దుఃఖకరమైన విషయం.

ఉమి : - లేదు! అది జరిగిందంతే! అందులో దుఃఖమేమీలేదు. అది అలాగే జరుగుతుంది. ఇప్పుడు మీరు 30 సంవత్సరాలుగా చదివి స్టడీ చేసిన విషయాలన్నింటిని వదులుకోవచ్చు. అదంతా కలిసి మిమ్మల్ని ఇక్కడిదాకా తీసుకువచ్చింది. ఈ క్షణం దాకా తీసుకువచ్చింది.

రెడ్డి సామా : అదంతా తయారీ కింద లెక్క అన్నమాట!

ఉమి : - ఔను! ఇప్పుడు మీరు దాన్నంతా పడేసేయవచ్చు. అది ఎట్లాగంటే, నది దాటడానికి ఒక బోటును తీసుకుని వెళ్తాం. కానీ దాటిన తర్వాత ఒడ్డున బోటును వదిలేస్తాం. దాన్ని మోసుకుని మనతో తీసుకునిపోము. బోటు నది దాటడానికి మాత్రమే అవసరమౌతుంది. దాటిన తర్వాత చాలు. ఇంక దాని అవసరం లేదు. దానితో పని అయిపోయింది. థాంక్యూ బోట్.. ఇంక మనం ముందుకు పోతాం. కానీ చాలా మంది ఆ బోటును తమతో ముందుకు మోసుకుని పోతారు. ఇక్కడ సమస్య ఏమిటంటే 30 సంవత్సరాల పాటుగా మీకొక స్వార్ధపూరితమైన ఇంట్రెస్ట్ ఉంది. మెదడు ఏమంటుంది? ఇలాగే, ఈ స్వార్ధపూరిత ఉద్దేశ్యంతో ముందుకు సాగకపోతే చేసిందంతా వ్యర్ధ మవుతుంది. అది స్వార్ధపూరితమైన ఆసక్తి. ఆధ్యాత్మిక కార్యక్రమంలో ఇలాంటివి ఉండవు. ఈ స్వార్ధపూరితమైన ఆసక్తి అంతా పోవాలి. పూవు..గులాబీ గురించి ఆలోచన వదులుకోకుండా మీరు గులాబీ పరిమళంగా మారలేరు. దూరంగా పోవాలి.

రెడ్డి సామా : అంటే మీరు నమ్మకాలన్నింటిని వదులుకోమంటున్నారు. అభిప్రాయాలను, పథకాలను, సిద్ధాంతాలను, చదువుకున్న ఈమెయిల్స్ ని అన్నింటినీ వదులుకోమంటున్నారు. కనీసం నాకలాగే అర్ధమవుతున్నది. కానీ నేను ఉన్న నా పరిస్థితికి నాకు ఆ భావాలు, ఆ సిద్ధాంతాలు ముందు అర్ధమైతే తప్ప కుదరదు. అవి అర్ధమైన తర్వాత నేను దాన్ని వదులుకోగలుగుతానేమో! జరగవలసింది మరి ఈ పద్ధతేనా!

ఉమి : - సంఘంలో ఉన్నప్పుడు మాత్రం అది పద్ధతి కాదు. ఇక్కడ ఈమెయిల్స్ తో జరిగేది ఏమీ...లేదు.!

రెడ్డి సామా : కానీ, మీరు చాలా ఈమెయిల్స్ ద్వారా చాలా పనిచేస్తున్నారు.

ఉమి : - చాలామంది ప్రశ్నలడుగుతారు. కానీ అసలైన మార్పు జరగాలంటే ఈమెయిల్స్ ద్వారా జరగదు. అది లోపల పరివర్తన ద్వారా జరగవలసి ఉంటుంది.

రెడ్డి సామా : అంటే అర్ధమవడం, అవగాహన అన్నది నాలో అంతర్గత మార్పును తీసుకువస్తుందా?

ఉమి : - అవగాహన కలగడం ఎట్లాంటిదంటే.. “నీవు ఒక స్థాయికి వచ్చిన తర్వాత నాకేమీ అర్ధం కావడం లేదని అంటావు” అర్ధం కావడమన్నది అట్లాంటిది.

అందరూ గట్టిగా నవ్వుతారు. ఆ మాట విని.

రెడ్డి సామా : అంటే నాకు అర్ధం కావడం లేదు. కానీ అనుభవంలోకి వస్తున్నది.

ఉమి : - నీకు అనుభవంలోకి వచ్చిందని కూడా నీవు చెప్పలేవు.

రెడ్డి సామా : అంతే!

ఉమి : - ఆ అనుభవం గురించి చెప్పడం అనే దానినుంచి నిన్ను నువ్వు ఆపుకోలేకపోతున్నావు.

బుద్ధుడు మహాకాశ్యప లా (అది చివరి పరిణామం) మారేటప్పటికి ఎలా జరిగింది.? అది మౌనంలోంచి జరిగింది. ఆయన దాన్ని మౌనంతో సాధించారు. ఆయననెవరో అడిగారు. బుద్ధుడు మీకేమిచ్చారు అని. ఆయనన్నాడు వెళ్ళి గురువుగారినడగాలి అని. బుద్ధుడి దగ్గరకు వెళ్ళి అడిగారు. మహాకాశ్యపుడికి మీరు ఏమిచ్చారు అని. ఆయనన్నారు... మాటలతో నేను ఇవ్వగలిగినదంతా ఇచ్చేసాను. అతనికి మాటలతో ఇవ్వజాలనిది కూడా నేను ఇచ్చాను.

అర్ధం చేసుకోవలసింది కాదు ఇక్కడ విషయం. సిద్ధాంతాలను ఒక చోటికి చేర్చి పెట్టుకోవడం కాదు విషయం ఇక్కడ. “అందుబాటులో ఉండడం ఎలా? అందరికీ కనబడేలా ఉండడం ఎలా?” అప్పుడు అంతరంగ పరివర్తన కుదురుతుంది.

రెడ్డి సామా : ఒక సంఘటన జరిగింది. అది ఎలాగా జరిగిందో నాకు తెలీదు. అది మొత్తం మాస్టర్ ప్లాన్ లో ఒక భాగం అయ్యి ఉండచ్చో లేదో నాకు తెలీదు. నేను ఇంటర్నెట్ లో బ్రౌజింగ్ చేస్తుంటాను. రకరకాల పుస్తకాలు చదువుతున్నాను. ఈమధ్యనే ‘ధమ్మపద’ అనే ఒక పుస్తకం చదివాను. ఆ పుస్తకం కవర్ పేజీ మీద కొన్ని మాటలు చదివాను. వాటిలో ఒకవాక్యం చదివాను. అది నన్ను ముఖంమీద గుద్దినట్లు అనిపించింది. అది ఏమిటంటే జీవితాన్ని ఆర్గ్యుమెంట్ ధోరణిలో కాక అంగీకరించే దృష్టితో చూడు. చర్చా దృష్టితో కాక, అంగీకరించే దృష్టితో చూడు. అది చదవగానే అనిపించింది. ఓరి దేవుడా! 60 సంవత్సరాల పాటు ఈ జీవితాన్ని కేవలం వాదించడం, ప్రశ్నించడం, జవాబులు పొందడం మళ్ళీ వాదించడం ఈ పద్ధతిలోనే బ్రతికానని అనిపిస్తోంది .

ఉమి : - అది నిన్ను ఎక్కడికీ తీసుకుపోజాలదు. ఔను, వాదన అంటే నీకు ఒక సిద్ధాంతం ఉండాలి. దాన్ని నీవు ఎదుటివాళ్ళ మీద రుద్దాలని చూస్తావు. వాళ్ళు దాన్ని చూడాలి అనుకుంటావు.అంటే వాదం మొదలయ్యేటప్పటికే నీలోపల ఒక సిద్ధాంతము, ఒక వాదము ఉందని అర్ధం.కానీ ఇక్కడేమో ఈ సిద్దాంతాలను, వాదాలను వదులుకోవడం. ఇప్పుడు నీవు విషయాలను స్వీకరించే స్థాయిలో ఉన్నావు. ఈ మనిషి ఇది చెప్తున్నాడు. ఆ మనిషి అది చెప్తున్నాడు. ఇక్కడేమో వ్యతిరేకంగా ఉంది. ఒకడు ఒప్పుకుంటున్నాడు. ఇంకొకడు ఒప్పుకోవడం లేదు. ఇదంతా ఒక రకంగా జరుగుతూ పోతుంది. గాలి కొన్ని సార్లు వీస్తుంది. కొన్ని సార్లు ఎండకాస్తుంది. కొన్నిసార్లు మేఘాలు కమ్ముకుంటాయి. కొన్నిసార్లు వర్షం కురుస్తుంది. అంతటా ఒకే రకంగా ఉండదు. ఇక్కడ నువ్వు ఎంత తక్కువ చేస్తే అంత ఎక్కువ జరుగుతుంది. ఎక్కువ ఫలితం ఉంటుంది.

నీకు తెలిసిన విషయాన్ని మాత్రమే నీవు అనువర్తిస్తే నీవు ముందు ఊహించిందేదో జరుగుతుంది. కానీ అది చాలా తక్కువగా ఉంటుంది.

కనుక నీవు చేయవలసిందేమిటంటే నీ భావలలోంచి వరుసబెట్టి కొత్త ఆలోచనలను బయటకి తీయండి.ఇదేమిటి ఒక చక్రంలాగా మళ్ళీ మళ్ళీ అదే జరుగుతుంది. ఇది జీవన్మరణాల చక్రం లాంటిది.తిరుగుతూ ఉంటుంది. నీకు ఏ ఆలోచనా లేదంటే అప్పుడు నువ్వు విచ్చుకున్నవాడవవుతావు. అప్పుడు నీవు విషయాలను అంగీకరించగలుగుతావు. స్వీకరించగలుగుతావు.

రెడ్డి సామా : నేను చాలా ప్రశ్నలడుగుతున్నానని నాకు తెలుసు. ఇది తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలమా? లేదా నా తెలివిని ప్రదర్శించుకోవాలనే ఇగోనా? ఇదంతా కలగలసి పోయి ఏదో భావాల తుఫాను చెలరేగుతున్నది. కానీ సత్సంగంలో అందరికంటే నేనే ఎక్కువ సమయం తీసుకుంటున్నానని అనుకుంటున్నాను. బహుశా ఇది నా డాంబిక ప్రవర్తన, నాటకం అని నాకనిపిస్తున్నది. ఏం జరుగుతోందో నాకర్ధం కావడం లేదు.

ఉమి : - బావుంది. ఇది సమస్య కాదు.

రెడ్డి సామా : ఇతరులకు అది సమస్యగా కనిపించకపోతే ఏ సమస్యా లేదు.

ఉమి : - వాళ్ళకు సమస్యగా ఉందని మీరు ఆలోచన సృష్టించుకుంటున్నారా?

రెడ్డి సామా : ఎవరూ ఏమీ అనట్లేదు. అంటే సమస్యలేదని అనుకుంటున్నాను.

ఉమి : - సమస్య లేని పరిస్థితి కావాలని మీరు అవసరమనుకుంటున్నారా?

రెడ్డి సామా : ఆహా! ఈ ప్రశ్న బావుంది. అంటే! నేను కేవలం సమస్యలతోనే బతుకుతున్నానన్నమాట.

ఉమి : - ఇంజనీరింగ్ అంటే అంతేకదా మరి.

రెడ్డి సామా : సరిగా చెప్పారు.! ఇంజనీరింగ్ అంటే సమస్యలను పరిష్కరించడమే. ఓరి దేవుడా!

ఉమి : - అతనికి కావలసినన్ని సమస్యలని తీసుకొచ్చి ఇవ్వండి. మనమేమో ఇక్కడ సమస్యలనే స్థంభాలని తప్పించుకోవాలనుకుంటున్నాము.

రెడ్డి సామా : ఈ సమస్యకు జవాబు అందేటట్టు ఉంది. కానీ ఇంకొక సమస్య ఉంది. దానికి మాత్రం అసాధ్యమనిపిస్తున్నది.

ఉమి : - అన్ని సమస్యలకు సమాధానం దొరుకుతుంది. సమాధానం లేని సమస్య ఏదుంది చెప్పండి?

రెడ్డి సామా : జ్ఞానోదయం!! జ్ఞానోదయాన్ని పొందడం. అదీ నాకు మాత్రమే!

ఉమి : - అది అసలు సమస్యే కాదు! దాన్ని సమస్యగా మార్చడమన్నది అసలు సమస్య.

రెడ్డి సామా : సమస్యలుగా మార్చడం నాకు బాగావచ్చు.

ఉమి : - కానీ, సమస్య లేదు. అంగీకరించే పరిస్థితిలోకి ఉండు. చూడు “అవును” అనేది అహాన్ని తగ్గిస్తుంది. అహం అన్నది “లేదు” అనే దాని మీద ఆధారపడి పెరుగుతుంది. తాత్త్వికమైన చర్చల్లో అన్నీ లేదు అనే. అవన్నీ నర్మగర్భంగా జరుగుతాయి. ప్రతీదాన్ని కాదనడమే.

కానీ ఔను, ఔను అని విస్తృతమైన మనసుతో ఉంటే అక్కడ నీ ఇగో చనిపోతుంది.

-------
ఉమి : - మీ కళ్ళు మూసుకోండి. మీకొక చిన్న సంగీతం వినిపిస్తాను. ఆ సంగీతాన్ని మీ శరీరం లోని కణకణంలోనూ ప్రవహించనివ్వండి. ప్రతి క్షణం సంగీతం ఐపోయేదాక దాన్ని అలా ప్రవహించనివ్వండి. ఆ తర్వాత కొంత సేపు నిశ్శబ్దం ఉంటుంది. ఆ నిశ్శబ్దంలో మీ శ్వాసను అనుభవించండి. దాన్ని బాగా గమనించండి. అప్పటివరకు కళ్ళు మూసుకునే ఉండండి. చివరలో గంట మోగే దాకా అలాగే ఉండండి.

చార్టులు

వనరులు

పరిచయం

రెడ్డి సామ

పద్మజ ఆర్. ఐర్లాండ్

ఆడియో

Order Our Guide

Order Our Workbook

చేయూత